19 September 2019
Deze dag
begint kil, koud zelfs, inmiddels schijnt de zon en ziet het er weer een stuk
vriendelijker uit.
Wat we
mogen verwachten is nog onduidelijk.
De krant
brengt geen goed nieuws en een ex-buurvrouw die kwam koffiedrinken, had ook een
moeilijke tijd doorgemaakt.
Tiny kwam
Anne wassen en de vakantie had haar goed gedaan, wat een bruine tante is dat
geworden.
Ze droeg
een speldje van en over Dementie, een vergeet me nietje. Ik zag het
meteen.
Al met al
een begin van de donderdag met gebeurtenissen, die alle kanten op kunnen gaan.
Anne is
in de tuin, ik maak me vast klaar, spuug een keer in m’n handen en verwacht,
dat Anne weer gewassen moet worden.
Het zal
me mee vallen, als het niet zo is. Hij wil zo graag, ik laat ‘m gaan. Ik hoop
nog altijd op een hulpje, een soort vrijwilliger, die hem kan helpen, als hij
het zelf niet kan.
Misschien
krijg ik binnenkort een tip, waar ik aan kan kloppen voor een dergelijke hulp.
Pas nu
kom ik toe aan m’n werk, de wasmachine doet de rest. Misschien kan het zelfs
nog buiten hangen. Het lijken domme probleempjes, maar ook dat is iets, wat
moet gebeuren.
Met m’n
mankepoot ga ik de trap op en neer en doe zoveel mogelijk dingen tegelijk,
zodat ik niet weer die stomme trap moet nemen.
Verder
gaat het hier goed, tenminste met mij...
FRAN
No comments:
Post a Comment