25 Oktober 2019
Anne reist de hele nacht naar het toilet en ik lig met rugpijn in bed.
Normale tijd staan we op en ik doe de rolluiken omhoog. Wat een weelde.
Het normale ritueel wordt gevolgd en dan de broodmaaltijd, zogezegd het
ontbijt.
Anne krijgt eerst een pil voor z’n maag. Ik zet het klaar op z’n bordje,
pil, lepeltje en appelmoes. Meestal legt hij het meteen weer weg, dus kijk ik
even om, terwijl ik thee zet.
Hij neemt de appelmoes ter hand en ik zucht,
gelukkig het gaat goed. Ik vervolg m’n plichten, geef Anne z’n plakje brood en
zie dat de pil voor de maag er nog ligt.
De schrik slaat me om het hart. Waar is die andere pil, die zware voor
z’n spierziekte? Al ingenomen. Dat moet niet, dat mag niet.
Iedere keer als we bij de Neuroloog zijn, herhaalt ze, dat de pil NOOIT
op de nuchtere maag moet. Ik let er altijd op en benoem het ook. Weg pil op de
nuchtere maag.
“Drinken Anne, drinken”, zeg ik verschrikt. Anne schrikt van mij en
drinkt z’n water op.
De pil zit erin, snel brood erachteraan en maar hopen, dat de genoemde
pijn wegblijft.
Ook wilde ik een plasje naar de arts brengen. Anne was de hele nacht
onderweg, ik vertrouw het niet.
Maar Anne hoeft niet te plassen, plots is de
noodzaak over.
Mijn rugpijn nekt me, de snelheid is eruit. Ik ga zelfs even liggen.
De pil die zulke goeie diensten deed en doet voor Anne zit erin, ik maak
me zorgen. Wie duimt er mee?
Mijn rug.
Is uit z’n voegen en hoe krijg ik die terug? Veel op bed, maar het wil
nog niet echt. Mijn invalhulp is niet geweest.
Maar....Froukje heeft de boodschappen weer binnen en ik heb nog
anderhalf uur.
Het stofzuigen deed me de das om en daarna kost het me tijd, veel tijd. Soms
heb ik die, maar vaak ook niet.
We gaan door tot het gaatje, ineens zal het weer voorbij zijn en verkoop
ik de stofzuiger.
FRAN
No comments:
Post a Comment