Dit was zo'n begin...alles ging moeilijk.

3 October 2019

Deze morgen begon weer moeilijk.

Anne had buikpijn en dat leek ook echt zo.

We hadden gisteravond bruine bonen gegeten en daar reageert hij altijd wel op. Meestal is hij de dag erna vrij, maar gisteren waren we laat en is het even snel bruine bonen geworden, wel met alles erop en eraan. Even niet bij nagedacht. Zou ik het nog leren?

Ik probeer hem dan ook te vertellen, dat het van de bruine bonen kan komen en dat gaat weer over/voorbij. Hij gelooft mij, maar toch..... Eten gaat langzaam, maar op de woensdag is de chauffeur nooit vroeg, dus was ik niet haastig, we hadden tijd.

De korsten werden van het brood gesneden. Je moet een extra bril opzetten om ze te zien, maar “Uit voorzorg”, vertelde Anne, “doe ik ze er toch maar af”. Dan moet ik even op m’n tong bijten en niet zeggen: “Ik zie geen korsten, Anne!”.

Ik doe wat ik anders ook doe, de dingen er omheen die moeten gebeuren en laat ‘m lijden zogezegd.

“De pijn is er nog”, zegt Anne. Geduld is een schone zaak, maar ontbreekt totaal. Ik vraag: “Zal ik de dokter bellen?”.

Anne is ineens een stuk beter, hoe ik erbij kom.

Gelukkig, zo ken ik ‘m weer. Zonder commentaar hebben we samen zitten wachten op de bus van I care en kwart voor tien was de bus daar.

Nog een kus, even een babbeltje met de chauffeur, zo’n aardige man, Peter heet hij. De zon scheen en dat maakte met de bus rijden wat moeilijker. Zwaaien en gaat U maar.

Voor mij was er een afspraak met de zoon van m’n overleden vriendin, eens in de zoveel tijd willen we elkaar even zien onder het genieten van een kroket. Deze keer een Kwekkeboom en die was me daar toch heerlijk. Daar waren we het beiden over eens.

We teuten over van alles en nog wat en nu is Froukje weer thuis en in afwachting van Anne. Dat gaat nog wel een poosje duren, het is nu half twee.

Even bedenken wat we vanavond gaan eten, lichte kost, Anne krijgt bij de Vierackers vaak lekkere dingen en heeft weinig honger, als ie thuiskomt. Ging al moeilijk weg vanwege buikpijn. Soep is een idee.

Soep is goedgekeurd. Hij is weer thuis, even over en weer onze dag doorgenomen. Anne 2 kroketten, ik eentje.

Ik geloof ‘m niet helemaal, maar grote en kleine kinderen overdrijven graag.

Het mag, als ze maar tevreden zijn, dan ben ik het ook.

Voor zover deze dag. Anne leest de krant en ik tik dit in.

Verschil moet er zijn.

FRAN