Vervolg 8 October...

9 October 2019

Gisteravond kwam Sonja nog even op visite, er staat haar een druk weekend te wachten.

Wij keken dames-voetbal en daar geniet Anne hoorbaar van. Ik geniet weer van hem. Het was ook razend spannend, tegen Rusland en met succes gewonnen. Onze meiden waren de besten. Nog een emotioneel stukje, i.v.m. het overlijden van een opa van één der speelsters, nadat ze een goal gemaakt had. Dat voel ik dan helemaal mee.

Ook nog een viering van de honderdste Interland van Daniëlle v.d. Donk, in alle opzichten het zien dubbel waard, ze scoorde bovendien de eerste goal, dat mag even gezegd worden.

Sonja, succes de komende dagen en tot gauw.

Vandaag is weer een andere dag. Anne in het groen met commentaar op de broek, veel te strak. Ach, het went, het is precies dezelfde maat van hetzelfde merk, komt goed.

Deze keer kwam Pieter of Peter, de chauffeur, hem halen. De bus bijna tot de achterdeur. En nog een leuk nieuwtje, Anne mocht voorin. Ik groet even de heren achterin met een: “Hallo jongens”. Dooie boel vandaag, nul komma nul terug. Maar Anne is blij, zit hoog en droog voorin naast Peter/Pieter. What is in a name.

Zo begint de dag...

Nog even een paar kleine boodschapjes, want fietsen MOET ik even. Met droog weer weg gegaan, kletsnat thuis gekomen. Even in de droger? Heb ik niet. Zielig hé?!

Anne had een superdag. Er gebeurde van alles bij zijn Vierackers/Donk. Er waren boerderij-dieren en de dochter van z’n vriend Aart. Een pauw heeft ie gevouwen en die glanst me tegemoet. Prachtig.

Vanavond de Televizier-ring-gala, maar dat was even teveel voor het baasje. We moesten al snel opgeven, de vermoeidheid sloeg toe en inmiddels ligt Anne alweer een poos plat.

Ik heb ‘m nog even geplaagd, wat ie eigenlijk best wel waardeert en ik zei: “Sorry Anne, ik kan het niet laten, ik ben zo geboren, altijd al een plaaggeest geweest”.

Kus op de wang maakte het weer goed en dan maar weer tot morgen.

10 Oktober 2019

Rita was de gelukkige, die Anne kwam wassen, bij wijze van.... Verder was er voor ons weinig voordeel, het miezert maar door. Onze wandeling valt compleet in het water, letterlijk en figuurlijk.

Annie kwam nog langs, een buurvrouw en dat was best gezellig. We zien elkaar niet vaak, maar als we elkaar zien, samen met Anne erbij, is het lachen geblazen. Leuk is dat.

Kina belde nog, een afspraak is gemaakt. Maar dan moeten we wel in training blijven, we zullen gedrieën een eind wandelen, zij traint met haar zere knie en heup en Anne met z’n spierziekte en dan ik met m’n zwabberdewatsbenen. Dat wordt vast gezellig. We kennen elkaar al heel lang, dus ons kent ons.

Nog een foto gemaakt van de beginnende herfst, die doe ik hierbij.  

 

Toch nog een wandelingetje gedaan. Anne had niet veel zin. Meestal laat ik hem even uit en nu moest het andersom.

Het lukte, dit mensje moet ook even door de buitenlucht. Anne rent tussen de buien door nog wel even naar buiten om eikels te vegen. Onze achterbuurman heeft een knots van een boom in de tuin, de eikels krijgen wij. Als die boom verkleurt, zal ik ‘m fotograferen en ‘m bij m’n blog zetten.

Tot morgen maar weer. DWDD komt er voor en dat zie ik graag.

11 Oktober 2019

Na een wilde wind/regennacht is het toch weer licht geworden. Wel dikke regen, zodat ik Anne niet eens naar de bus kon brengen.

Gisteravond nog leuk afgesloten met Ronald. We keken voetbal en daar heeft Ronald niks mee, maar voor het goeie doel moest ie wel meekijken. Wij samen, Ron en ik, konden nog wel ons nieuws uitwisselen, maar voetbal ging voor.

Anne zei tegen Ronald, dat we maar moesten stoppen. Ik al bang, dat ie naar bed wilde, te vroeg is nooit goed, dan spookt ie ‘s nachts door het huis. Het tegenovergestelde gebeurde, hij wilde het uitzien en dat was met geluk, de Nederlanders wonnen in de laatste minuten nog grandioos. In het begin leek het nergens op. 

Laat naar bed dus, maar we zijn er weer.

Vandaag is nog jong, het weer is droevig, de latte nogwat smaakt goed, wie doet je wat. De hele dag bleef slecht qua weer. En wat jammer is, m’n nieuwe lamp is niet gekomen, ik heb echt de boodschappen niet kunnen doen en morgen wordt wederom slecht weer verwacht.

Vandaag eten we bruine bonen met veel groente en spekjes. Ach, het leven is zo gek nog niet.

Anne kwam blij thuis met een prachtig eigen gemaakt werkje. Een kastanje als spin in een gekleurd web. Ik zal er een foto van maken en dan siert dat pracht exemplaar m’n blog. Ik ben er super blij mee.

En laat de lamp nog gekomen zijn, hoera!

Vanavond samen dance dance dance gezien. Ik vind dat genieten, maar ineens werd het Anne teveel en ging alles fout.

Dan weet ie weinig meer en schrik ik er toch weer van. De angst straalt dan van hem af en probeer ik zo snel mogelijk hem in de pyama te helpen en alles te doen, wat we moeten en leg ik ‘m letterlijk in bed.

Het komt vaker voor nadat hij de dag doorbracht aan de Vierackers. Veel invloeden en veel mensen en toch is het zo goed voor hem, hij doet het er zo goed. Dat is zo goed voor z’n eigenwaarde.

Maar nu duik ik ook in bed, de dag is voorbij, morgen weer een nieuw poging om de dag goed te volbrengen.

12 Oktober 2019

De nacht is voorbij en was een rustige, wat een weldaad. Ik ben nog niet beneden geweest en spreek mezelf moed in. Vannacht wel gehoord, dat ie naar het toilet ging en weer naar bed, dat is al heel wat.

Goeiemorgen iedereen, het is half acht, de dag is alweer ruimschoots begonnen, ik moet me haasten.

Anne is gewassen door onze held Tsjerk, dat bevalt zo goed. Helpt ons met kleinigheden, hij is onze held. Nu gaan we verder met deze dag met een blij gemoed.

Laat ik nou niet durven lopen naar Jumbo met de voorspelling van regen... Gevraagd aan verschillende mensen of ze mij willen melden via buienradar of we het een poosje droog houden?

Geen bericht. Anne wilde zo graag en ik wilde even niet. Zat ie helemaal in elkaar gedoken in de stoel. Ik voelde me zo’n vervelend mens. Weer zoeken op Google boven op m’n computer en ineens.......kreeg ik in beeld, dat de regen langs ons heen ging.

Dus toch op pad. Helemaal heen en terug zonder te rusten, dat was, wat mijn Anne wilde. 

Hij was moe en ik niet minder.

Oversteken moet voorzichtig ook al is het een zebra. Ik loop voorop en als een auto dan toch net doet, of ie door wil rijden, zeg ik met een kwaaie blik en met de hand gebarend: 

“Ho jij”.

Een kennisje op de fiets moest enorm lachen, de man in de auto stopte meteen en liet ons oversteken.

Zo hoort het ook”, riep ze nog in onze richting, Anne was alweer een stuk verder, kreeg het niet meer mee. Hij kent vele angsten en soms helemaal niet.

Het lijstje van de boodschappen vergeten, maar wat echt moet, dat is er. Geweldig zo Anne nog kan lopen, dagen niet zover geweest en het lijkt of hij het met gemak doet.

Alles voor de snert gekocht, heerlijk om te koken. Het smaakte naar meer, maar morgen is er weer een dag. Zelfs Anne kon het waarderen.

Vanavond was Anne niet in een bovenste beste bui, kon er niet helemaal m’n vinger op leggen, wat er precies was. Ik probeerde het te negeren, maar houd altijd in m’n achterhoofd, dat er echt iets kan zijn.

Gelukkig ging ie weer vrolijk naar bed en nu maar hopen, dat ie morgen nog weet, dat het zondag is, mijn dag.

Voor vandaag genoeg geschreven. Tot morgen maar weer.

13 Oktober 2019

Vandaag begint al vrolijk, ik kruis m’n vingers voor de rest van de dag. Ik ben niet vroeg opgestaan, dus volgens afspraak is dit m’n vrije dag en dat lijkt te lukken.

In hoeverre vrij? Ik zal moeten wassen, alles gaat door, het betekent alleen, dat ik niet zo vroeg hoef op te staan.

Ik ga douchen in drie keer, het putje is nog verstopt.

We zijn inmiddels alweer uren verder, het weer nog niet vertrouwd om een lange wandeling te maken, dus eerst de was maar gedaan, die hangt inmiddels.

We gaan kibbeling op brood eten en kijken dan nog eens breeduit naar de lucht, dat kan mijn Anne super-goed. Gisteren was hij ook zekerder dan ik durfde zijn over het weer. Zou hij dan toch een weerprofeet kunnen zijn?

Onze wandeling was zwaar, het was zoveel warmer en te lang gekozen object. Maar we hebben het gered en ik zal vriendin Kina ervan op de hoogte brengen. We zijn er klaar voor, Kina. Donderdag zullen we het uitproberen?

Voor nu, een punt erachter, we gaan theedrinken met een koekje en sport zien.

Sport op zondag, dat hoort zo.

FRAN