3 October 2019
Potdorie,
hoe schrijf je dat woord?
Ik kan
vele manieren bedenken. Maar wat ik uiteindelijk wil melden,
Flekser/Flexer/Fleckser Marga was hier vandaag om Anne schoon te poetsen.
Ik zit
dan in de kamer, terwijl er in de keuken hard gewerkt wordt. En als...ja als er
dan iets gevraagd wordt aan mijn Anne, wat ie eigenlijk niet moet doen, zit ik
er bovenop. Anne doet alles wat ze vragen, maar ik weet immers, dat, als hij te
ver gaat met z’n armen, hij daarna pijn in z’n armen, schouders en nek kan
krijgen. Dat mag niet en dat wil ik niet.
Dus zit
dit ouwe mens met ogen op stokjes en oren als schelpen te luisteren en in te
grijpen, als de vraag me niet bevalt.
De
spierziekte....daar ga ik....Myasthenia gravis....is niet te zien en te merken.
Mijn
baasje is super-lenig, maar om pijn te voorkomen, zijn er handelingen, die hij
beter, of helemaal niet, kan doen.
Om goed
in conditie te blijven proberen we iedere dag een aantal kilometers te lopen en
wonder boven wonder lukt het Anne nog beter dan mij. Maar...Froukje geeft nooit
op, ook al zal ik die avond wel een uurtje plat moeten om fit te blijven. Dat
doen we dan, eerst met tegenzin, nu verlang ik er soms naar en wie doe ik er
kwaad mee? Voor Anne is het een voordeel, dat deze vrouw fit blijft en hij
kijkt in die tussentijd sport op TV. Zo regelen we dat.
Om even
snel te melden, wie en wat Marga is, ze waste Anne en dronk hier na werk op
maat een kopje koffie mee. We hebben gezellig geteut en als ik erover zou
schrijven, adviseerde ze mij om vooral “Gezellig koffie gedronken met Marga”,
te melden. Lachend verliet ze dit pand en lachen is een vereiste, ik ben er dol
op.
Nu, een
poos later, was er weer behoorlijk werk aan de winkel, wat fout kon gaan, ging
fout en kwam Anne hulpbehoevend op mij af. Zo jammer, hij werkt zo graag in de
tuin. Dat er daarna zoveel mis moet/kan gaan.
Marga,
kom maar weer, al je werk voor niets, ik doe het nog eens stilletjes over.
Alles is
weer oké, Anne is weer droog en schoon en ik ga niet in details treden.
Hopelijk
kunnen we vanmiddag wandelen, want de tuin? Het wordt niet teveel, het is
teveel.
Snel een
broodje eten en gaan met die banaan.
De
wandeling zit erop en goed werk verricht. De Jumbo aangedaan, de Big Bazar en
Wibra. Alles gevonden, wat ik wilde hebben.
Een
andere kant om naar huis. Een bankje en wat was ik die nodig. Anne had al een
poos in de Jumbo gezeten. De tafel was vrij en dan wil hij wel. Ik als een gek
rennend door de winkel. Alles is gelukt, op de koffie na. Ik wacht wel op een
aanbieding. Ik weet zeker dat ie weer komt.
Waar we
langs wandelden, stond een prachtig bankje in de zon. We zitten nog maar net,
een enorme knal. Ik kijk achterom, iemand was gevallen met de Scootmobiel. Wat
kan een mens dan nog hard rennen, ik schoot er op af. Gelukkig waren er meer
mensen wakker, want het was geen ondergewicht, die daar lag. Ik had het nooit
alleen gered.
Ik wilde
eerst z’n naam weten, hij deed wat vreemd, toen vroeg ik z’n adres. “Je
schrijft niks op hé?”, vroeg ie wat angstig. Ineens werd ie goed helder en zei:
“Wil je m’n bankpas ook hebben”. We schoten met z’n allen in de lach. Ik zeg:
“Ach nee, ik ben rijk zat, ik wilde even weten of het hier goed zat”, en wees op
z’n hoofd. Ik zeg: “Goedgekeurd, U mag gaan”. Inmiddels hadden de omstanders
hem alweer op de Scootmobiel en als een speer ging ie de kant uit, waar hij
vandaag kwam. Ik denk, zo snel mogelijk naar huis. Hij was spierwit om z’n
hoofd.
Wij
vervolgden onze weg naar huis en bij de ingang van de Wijde Blik kon een oudere
dame haar rollator niet over een soort stoepje krijgen. Tegelijkertijd viel er
wat vanaf en wat doe je dan? Helpen. Zo gepiept.
Ik denk
nog steeds na, ik kende haar stem. Een gewezen buurvrouw van Jenny, m’n
vriendin, Wientje genaamd. Weten doe ik het niet, maar het spookt nog door m’n
hoofd.
Anne deed
het goed, meer dan goed zelfs. Ik moest verderop weer zitten, m’n evenwicht
laat te wensen over, als Anne zo weg spurt. Maar rennen kan ik nog als de
beste. Fijn om te weten.
We zijn
weer thuis, even alles opbergen en dan maar weer theezetten.
Een saaie
middag?
Kom nou
!!!!!!!!
FRAN
No comments:
Post a Comment