Een puinhoop...

22 Oktober 2019

Vandaag een dag met allerlei vreemde dingen voor Anne.

Alleen de prikactie is hem bekend, maar komt ook niet onder de leuke dingen te vallen.

Anet deed haar best, met toch wel een stoorzender om haar heen van in en uitwandelende mannen en een telefoon van haarzelf die roodgloeiend stond. Wat ze eigenlijk niet kon ontdekken, wie, wat en waarom.

Noem dat maar eens niet lastig.

We krijgen rolluiken. De screens willen niet meer glijden. Eind Julie al besteld en vandaag gaat het gebeuren.

Straks meer...

Ze hangen, voor en achter.

Anne krijgt een eigen slaapkamer zonder storing van licht.

Eindelijk, vanaf juli al in bestel. Ik ben er reuze blij mee.

Ik hoop, dat het Anne niet teveel stoorde, het was tot nu toe vast voor hem een moeilijke dag.

We zijn er nog niet, zo meteen komt onze Doré voor de fysio-dingen en Anouk komt nog voor stofzuigen.

Allemaal in het voordeel van ons, voor Anne veel indrukken.

Doré is geweest en de oefeningen gingen goed, maar wel erg veel zuchten en blazen. Anne was en is moe.

We hebben maar een half uurtje gelopen en ik denk, dat ikzelf morgen maar even stofzuig. Dan is voor vandaag de rust terug.

De rolluiken zijn super, nu vannacht nog en dan weten we het zeker. Ik ben nu al heel blij, kan me dan zo gelukkig voelen.

We hadden de voorste screen dag en nacht dicht, alsof er iemand was overleden. Eén buurvrouw vroeg ernaar, de anderen houden zich stil.

Als de zon gaat schijnen, mag ie weer naar binnen, maar die ploert komt maar niet.

Zo heet ie toch? De koperen ploert???? Te grof?

Ach wat, het zijn maar letters, ik aanbid de zon, dat zal ze wel weten.

FRAN