De lamp...

Oktober 2019

Met dank aan Harrie.

Aan het plafond in mijn slaapkamer hangt Harrie in de lucht. Zonder Harrie had ik nu geen licht gehad.

Hier begint een tijd van lampen en lampen, maar tot nu toe niets en dan ook niets, behalve dan Harrie aan het plafond.

Harrie is onze klusjesman, de man die alles kan. Maar dan moet ik wel zorgen, dat er een lamp komt en daar hangt even een verhaal aan vast.

Mijn lamp was stuk en is het nog.

Onze kleindochter had een lamp over en kwam vol trots onze richting in. We begonnen de lamp uit te pakken, zogezegd een plafonniëre of zoiets. Mooi is ie, mooi was ie. Er ontbrak wat aan. Anouk, niet de domste, belt naar de zaak/winkel Ikea genoemd en met veel zoekwerk werd de aankoop van de lamp gevonden.

Ze kreeg het zelfs voor elkaar een nieuwe duurdere lamp te laten bezorgen bij ons. En zowaar, de lamp is daar.

Oma, niet de gemakkelijkste, wacht tot Anouk weer arriveert, druk als altijd. De lamp wordt uitgepakt en ..... prachtig, maar veel te groot.

 

Daarin kun je niet volstaan met één pit, maar aan het plafond in mijn kleine kamertje past echt zo’n mooie knots van een lamp niet. Onze dochter wil ‘m wel en zij heeft daarvoor een vervangende lamp, die ik voor niks mag hebben. Een nog mooiere, maar weer een te grote.

In de keuken ligt en wacht de lamp ingepakt nog steeds op vervanging.

Anouk was in Ikea, toen ik haar appte en ik vroeg of ze voor mij zo’n dom ballonnetje wilde kopen. Maar, wat schetst m’n verbazing? Dat ballonnetje kostte veel geld, precies weet ik het niet meer. Waarschijnlijk is het eentje voor in de douche, in een nat vertrek.

De binnenlamp, de pit zogezegd kostte maar even 20 euro. “Niet doen Anouk”, zei oma. Ik wilde wel een Plafonniëre. Anouk vond er eentje, die zeven euro kostte.

“Doen”, zei oma. Anouk, die het zonde vond, antwoordde: “Oma, zo-eentje heb ik in de schuur voor niets”. Dat kan oma alleen maar geweldig vinden, dat mijn kleindochter zo goed voor me zorgt.

Inmiddels is ze hier wel weer geweest, maar zonder lamp.

Het drama lamp is niet opgelost. De trap staat nog boven, Harrie informeert er meerdere keren naar, maar het leven van een jongedame is beslist niet eenvoudig.

Het is nog steeds niet gelukt. Oma is blij met Harrie met z’n vindingrijke oplossingen, maar moest de eerste keer er wel erg om lachten. Een draad aan het plafond met een zuinige lamp (jaja) eraan.

Niet mooi, maar wel doelmatig.

Wat denk je, zal de lamp nog arriveren?

Of moet oma toch maar de tocht ondernemen naar Gamma of dergelijke winkels?

Zou Anouk dat goedvinden?

Oma heeft maar beperkte tijden, dat ze het kan doen.

Misschien komt de oplossing nog wel, we wachten af. Harrie wacht met ons mee.

FRAN