Kina...

13 November

 

   Kina,

ze kwam en we gingen.

Even kon ik haar niet bereiken

en stond te springen.

Was bang

dat er iets met haar was.

Het was goed met haar,

dat hoorde en zag ik later pas.

We gingen eerst

in Intratuin kijken

In het verleden

kwamen we er vaak

onze geesten verrijken.

Deze keer

de Kerstshow.

En mooi dat ie was..

Zozo.

Het was er kleurig,

het was er fijn.

De Kerstshow van Intratuin

mag er zijn.

Daarna verdwenen we

naar Zeijen.

Weer moest Kina

dus een eindje rijden.

Ik ben haar er erg

dankbaar voor.

Eens per jaar

gaat dat door.

Moois bekijken

en dan gokken.

Welke soort

hebben ze nu als mokken?

Kopen er chocomel

met slagroom

en nemen

de mokken mee home.

Kina,

je heb me weer reuze verwent.

Echt waar,

ongekend.

Ik ben weer thuis

en mijn Anne-lief

is ook weer in huis.

Dit gedicht

is speciaal voor jou,

lieve vriendin,

geweldige vrouw.

Een knuffel

en een tuut

en dan is dit verhaaltje uut.

Geen blog deze keer.

Die doe ik

morgen wel weer.

H

èFVé