3 November 2019
De dag begon echt met een stralend... 
Inmiddels uren later en het zonnetje is zoek. Toch houd ik hoop, dat we
haar weer zien over een uurtje ofzo.
We hebben haar nodig voor de wandeling.
De nacht was goed, prima zelfs, maar de morgen begon alweer vroeg. Iets
voor zes uur begon mijn benedenbuur (Anne) alweer onrustig te worden.
De ZONdag wil er nog niet zo goed in, terwijl dat de enige dag is, dat
er niemand komt, ik dus niet kwart na zeven HOEF op te staan.
Anne voelt dat anders. Toch viel hij weer in slaap en kwam ik half negen
beneden. Een goed half uurtje later dan anders. En...hij sliep. Als ik hem dan
zo zie liggen, doet me dat weer wat. Dan vergeet ik de moeilijke dagen, nachten
en uren.
Hij is weer schoon gewassen en aangekleed en is weer een dubbeltje meer
waard. Het ontbijt zit erin. Ik heb geprobeerd te douchen. Het putje is nog
erger verstopt. Ik zal toch echt moeten reageren.
Inmiddels alweer aan de koffie met Indische cake en even de stand van
zaken hier doornemen.
Geluncht en gewandeld. Niet zo’n heel groot stuk, dan waren we in tijd
zoveel nodig, terwijl de regen je op je kop hangt. Maar leuk was het wel.
Ik zie altijd van alles wat mooi is, maar kan het niet goed delen met mijn
andere helft. Hij weet dan niet, wat ik bedoel, dus geniet ik in mezelf. Wat
best moeilijk is, want m’n mond staat zelden stil.
Dus terug van weggeweest en misschien krijg ik het baasje zover, dat hij
samen met mij iets van ijs wil, liefst met advocaat, we wachten af. Eerst de
ijs-vraag, daarna de volgende.
Sport op TV en Anne geniet. Schaatsen, wielrennen en voetballen zijn
favoriet.
Als afsluiting probeerde ik voorzichtig een ijsje aan te bieden.
Helemaal goed. Nog een schepje er bovenop....met advocaat.
Even proeven en kijk
‘m likken...
FRAN
No comments:
Post a Comment