Nieuwe dag...

27 Maart 2020

Een nieuwe dag met nieuwe kansen. Er staat niet echt veel op ons program. Als die harde wind maar eens wat milder werd, dan konden we een ander rondje doen en de lentebloesem zien bloeien.

Het is vast een mooi gezicht...

Wat en wie er ook tekeer gaat in de wereld, de natuur blijft z’n eigen weg zoeken en alles lijkt er weer onbeschadigd uit te komen. I love it, vooral deze tijd, het voorjaar.

Deze blauwe druifjes vind je nu overal, maar voor de prachtige bloeiende bomen moet je toch echt een langere wandeling maken.

Als die harde wind maar eens thuis bleef. Die maakt het voor Anne onmogelijk buiten Assen te wandelen en dan is het voor mij ook een taboe.

Dit wil ik graag zien en het bloeit al rondom ons. Ik blijf hopen, dat het eens gaat lukken.

Gisteren ontdekte ik, dat Anne z’n wandelen minder goed is, dan gaat hij slepen met z’n linkervoet.

Ik zal dichter bij huis moeten blijven. Hij wil nog zo graag en anders ik wel.

Het wandelen is niet gelukt, Anne had erge nekpijn en is thuis in slaap gevallen.

Nu maar hopen, dat het vannacht wel lukt. Het slapen, bedoel ik. Als ie slaapt, heeft ie geen pijn, zo dacht ik en stoorde hem maar niet.

Nu gaan we de nacht in ik duim me een slag in het rond.

FRAN