Vreterij enzo....

29 Maart 2020

Waarom ik die kar vol “vreterij” noem?

Ik schaam me diep, dat Sonja dit allemaal voor mij moest kopen. We zullen er extra van genieten, Son.

Zo kun je wel zien, ze eten er goed van.

Daarna mocht ik even er tussenuit pieken, een rondje op de fiets.

Sonja bleef bij Anne en deed zelfs oefeningen met hem. 

Oefeningen opgestuurd gekregen van Doré, de Fysio-therapeute.

Het loopt hier als een trein, Joke kwam Anne even lekker verwennen, Sonja zorgde voor Anne en mij en ik ben blij met m’n ontsnapping op de fiets.

Mooie krentenbloesem gezien, tenminste..... dat denk ik.

Wat wordt alles weer mooi, wel zal ik nog geduld moeten tonen bij m’n speciale rondje langs de golf-velden.

 

Alles verloopt er wat trager.

Het Arboretum is de naam van mijn rondje fietsen.

Wat is het leven goed...

Dankjewel Sonja.

30 Maart 2020

Door tijdnood komen de blogs niet meer iedere dag en zelfs niet om de dag. Corona heeft ook hier een handje in.

Dan is alles belangrijker dan mijn verhaaltjes.

Maar om me goed te voelen, blijf ik schrijven. Goeie dingen, minder goeie, alles passeert de revue.

Vandaag een uurtje later begonnen, we verloren hem/haar in de nacht. Zelf heb ik daar niet zoveel moeite mee, maar de kindertjes en de dieren moeten daar erg aan wennen.

Onze dag begon goed, behalve dat er geen wandeling inzit, de wind is stormachtig hard. De openslaande deuren van de buren doen hun best. Ze doen hun naam eer aan. Ze zwabberen heen en weer. 

Anne zou Anne niet zijn om te proberen er wat aan te doen. De wind is hem noodlottig, toch houdt het hem bezig.

Vandaag dus echt binnen blijven. Misschien nog wat leuks op TV, nadat de krant eerst is verslonden. De Zaterdagskrant (met een hoofdletter) is de dikste van de hele week.

Ook al zijn er veel dingen afgelast, de krant zou de krant niet zijn om zich toch te vullen, ook al is het wel vaak negatief nieuws.

Ik heb er ook nog wel positieve berichten in gevonden en als ik kritiek zou hebben, zou ik er wat aan moeten doen en lui als ik ben, doe ik niks, helemaal niks, nul komma nul.

Dit verhaal blijft zonder plaatjes. Onze Greet heeft het al moeilijk genoeg met het verhaal over de poesjes, waarin de plaatjes de hoofdrol spelen.

Geduld is een grote zaak, een goede zaak, een schone zaak, ik zal de mijne tonen. 

FRAN