Thursday, 13 August 2020

Alles lijkt op hol geslagen...


12 Augustus 2020

Anne is alles kwijt...

Door de hitte? Wie zal het zeggen.

Hij vroeg, of ik voor hem hier geboekt had. Hij had geen geld, of ie dan wel een overnachting kon krijgen.

Al was het Anne niet. Ik weet niet, hoe ik moest fantaseren, zodat ie zich toch weer thuis voelde en hier bleef eten.

Hij ligt, ik hoop de hele nacht. De temperatuur beneden is 29 graden en hier boven 33.2 graden.

Ik ben doorweekt, durf niet te douchen om Anne niet te willen storen. Morgen is mijn vrije dag, dus....misschien.....

Het is nu 22.15 uur. Het voelt of ik de hele nacht gefeest heb. Dronken....maar hoe voelt dat eigenlijk?

13 Augustus 2020

De geboortedatum van Anne’s zus.

De temperatuur loopt alweer op, de nacht was gelukkig rustig.

Er wordt geslapen, voelt bij mij anders. Ik sta op en .... ben moe. Doe alles plichtmatig en schiet in de stress als Anne met de appelmoes knoeit op z’n schone broek.

Iedere dag krijgt ie de boel weer schoon aan, met die hitte en ikzelf ook. Veel werk met wassen/ophangen/drogen en dan reageer ik zo.

Ik heb tijd nodig, maar krijg ik die?

Anne is blij naar de opvang vertrokken en ik ben opnieuw gaan liggen, wel beneden met de achterdeur open voor wat afkoeling.

Anne verdient zoveel beter. Please, haal hem bij me vandaan. Hij herkent me al vaak niet, dus zal het geen verschil maken, als anderen hem verzorgen.

Ik zal tijd hebben om weer op te knappen en dat is goed voor ons allebei.

Ik ga kapot, alleen al, dat ik hem zo goed mogelijk verzorg en nog een onbekende voor hem ben, het is zo frustrerend. Die ziekte breekt mij.

Ik word te oud voor die rotzooi. Deze maand tel ik 83 jaren en om te zeggen, dat dit mijn verwachtingspatroon was? No way.

Wie komt hem snel halen en is goed voor hem, bij mij schort er nogal eens wat aan.

Z’n meerdere bloedneuzen, de angst en de warmte breken me op, ik ben moe en wordt maar niet fitter.

FRAN

No comments:

Post a Comment