Een lach van oor tot oor...

16 Augustus 2020

Vanmorgen m’n uitslaapmorgen, geen wekker op zondag. Behalve dat mijn wekker beneden rondhuppelt en het welletjes vindt. Weet hij veel van dagen.

Het is Zondag Anne, ik kom eraan.

Dus nog vroeger dan normaal spring ik m’n bed uit, de temperatuur is heerlijk, een stuk lager.

Was m’n cliënt, pardon man, en maak ons ontbijt.

Inmiddels zijn we al wat verder, zit ik hier gedoucht en wel, met een lekker geurtje op en zie de zon schijnen, ook al schijnt ze niet.

Gisteravond zo’n leuke afsluiting gehad, daar kan een mens wat mee, het was beregezellig.

Even een kleine uitleg.

Ik ben wat labiel, wat zeg ik?

Erg labiel, kan m’n plaats niet goed meer vinden in de verzorging van Anne, mijn man.

Het lukt me niet meer zo goed.

Maar door het bezoek van Anne’s arts Dr Mulder en Anet Boersma van Icare is er toch een soort oplossing gevonden, wachtend op opname.

Iedere avond komt iemand van Icare ons bezoeken en die ontspanning maakt, dat we, Anne en ik, vooral ik dus, goed in m’n vel zit en met gemak Anne naar bed breng.

Ze zijn stuk voor stuk zo lief en een klick is er, dus...dat is een enorm goed idee geweest.

Dit was gisteravond de tweede keer en het werkt. Het werpt z’n vruchten af.

Dit is even genoeg voor het nieuwe begin.

XXX Fran