Mijn rust...

26 Augustus 2020

Mijn rust is weergekeerd, d.w.z. ik ben er weer en in alle rust.

Geslapen als een verwelkte roos, dat is ouderdom. Zonder vooruitzichten gaan we verder.

Misschien durf ik te bellen, hoe het Anne is vergaan? Ik denk er nog even over na.

Mijn ex-buurvrouw Kina komt me vermaken, het wordt een goeie dag. We kennen elkaar lang en goed. Komen vast wel foto’s van.

Toch de moed gevonden te bellen, hoe het met Anne gaat en de berichten waren goed, gelukkig, een pak van m’n hart.

Al op tijd kwam Kina bij mij. Koffiezetten mocht ik niet, dus...op naar de eerste verrassing.

Een restaurant (Skandinavisch-dorp) aan het Paterwoldse-meer aten we een joekel van een wafel, met als beleg, ijs, slagroom en Kina aardbeien en ik gemengd fruit.

 

Laat ie fijn zijn. Heerlijke kop koffie erbij.

Al met al was wel zoveel, dat we onze lunch oversloegen en vanaf daar naar Tuinland in Groningen gingen, of was het Haren?

 

Laat ik dat niet meer weten, maar dat het leuk was?

Moet je me dat nog vragen? Het was geweldig.

 

Bij de eerste bloemen had ik al een Azalea te pakken, niet duur en erg mooi. Kon er niet voorbij komen.

Kina was zuinig deze keer, zij ging voor gratis bakjes, waarvan eentje voor mij bleek. Van een Pannenkoekenplant, volgens Kina was dat de naam, viel een stukje onder uit de pot.

Nu konden we twee dingen doen, dat stukje weggooien of bewaren.

Het laatste hebben we gekozen en daar probeer ik dan weer een volwassen plant van te brouwen.

En of dat niet genoeg was......even gerust in huize Kina en op naar haar centrum. Wat een leuk gebiedje. Allemaal winkels en winkeltjes en .... een cafetaria. Wij aten er, niet moeilijk te raden, een kroket en samen een patatje.

Die heb ik volgens mij mijn deel wel opgegeten en voel me een flinke meid. Voor Kina was het net even teveel. Het was leuk, het was lekker en met Kina is alles gezellig.

Zelfs nog de Jumbo aangedaan. Te verleidelijk om er aan voorbij te gaan.

Ik dacht, dat ik moe was. Deze keer was het Kina aan te zien, de moeheid sloeg toe en dan MOET ik nog naar huis.

Kina ging nog even naar haar buurtjes van toen en verdween niet onopgemerkt, zodat ik nog uitgebreid kon zwaaien.

Dag Kina, het was super, nu zak ik ook in en ... dat mag, ik hoef niks en mag alles.

FRAN