1 November 2020
Vandaag wil m’n blog niet vlotten. Ik wacht tot ik meer nieuws heb.
Geen nieuws is goed nieuws? Laten we het daarop houden.
Uren later, lunch zit erin, nog steeds een leeg hoofd.
Sonja gaat naar Anne, het is alsof ik daarop wacht, hoe zal het met hem gaan? Ik kom er niet los van.
Eindelijk een berichtje, het gaat goed, het gaat wonder-goed. Sonja was er met haar partner en Anne was erg spraakzaam over vroeger en de oorlog. Anne en zijn familie hebben dat erg van dichtbij meegemaakt.
Er zit dus nog genoeg in dat hoofd en soms komt het eruit.
Ik voel me een stuk fitter. Volgens mij ben ik nog wel erg verbonden met Anne z’n wel en wee. Ik functioneer best goed zonder Anne, maar wel wetend, dat het hem goed gaat. Anders zak ik in als een plumpudding. Slap he....
Maarrr met een goed bericht ben ik er weer helemaal.
FrAn
No comments:
Post a Comment