29 November 2020
De zon straalt, binnen is het heerlijk, buiten een stuk kouder. Zou het nog wennen? Het verandert nu zo snel.
Heerlijk kunnen uitslapen na een geweldige nacht. Dat kan ik niet van iedere nacht zeggen, het kan wel, maar is dan niet de waarheid.
Vanmorgen alweer een zwaar putje gedaan. Om de twee weken leeg ik m’n campingtoiletje en dat is me een zware jongen. Tree voor tree begeef ik me de trap af.
Altijd beter dan vier tot vijf keer in de nacht naar beneden moeten.
Een beetje een raar verhaal, ik stop even.
Pas een heerlijk kadetje gegeten met een gebakken eitje met daarop geraspte kaas. Was goed te doen.
Ik zou willen fietsen, maar de kou houdt me nog een beetje tegen.
Pas een nieuwe fiets, dus het kriebelt behoorlijk.
M’n rondje gefietst, wat moet dat wennen.
Het is prachtig weer, de zon staat laag, soms zie je niks voor je ogen. Sinds de staar-operatie zijn dat de moeilijkste uren. Toch een zonnebril opzetten, lijkt mij.
Weinig mensen tegen gekomen, wat jeugd bij de skate-baan, verder kun je ze op één hand tellen.
Voelt nu wel goed, ik heb het gedaan. Ook even rechterbochtjes kunnen oefenen. Eentje grandioos door de drek, maar het liep goed af.
Ik fiets nog steeds op eco-stand, de zuinigste heb ik me laten vertellen en de snelste hoef ik niet meer zo nodig. Begin te wennen aan mijn leeftijd, wie had dat gedacht.
Ik moest nog even aan Anne denken, toen hij gisteren vroeg: “Ben je op de brommer?”.
Als hij mij zou zien fietsen, wist ie wel beter, maar toch, het klonk wel geinig.
FRAN
No comments:
Post a Comment