Eigenlijk...

18 November 2020

Eigenlijk heb ik best een goed en mooi leven.

Gisteren een leuke gast, ‘s middag gewandeld met ex-buurvrouw Aukje, leuke appjes ontvangen, gekke appjes ontvangen.Laat deze dag maar komen, ik lust ‘m rauw.

Ook nog een foto van Pa Anne met z’n vriendin Liesbeth.Jaloers? Ik ??? Ik gun hem die jonge vlam, ken haar en waardeer haar reuze.

Ik laat alles over me komen, voel me als herboren.

Kom maar op, wie dan ook. M’n stalen Ros staat alweer geladen en wel klaar voor de start naar Kloosterveste.

Het laatste bezoek was grandioos en ik weet, dat ik dat niet mag verwachten voor deze keer. Hopen mag altijd, dus stap ik vol hoop op m’n fiets richting Anne.

Weer een heel andere Anne en besloot ik samen met hem naar de fietsenwinkel in Kloosterveste te gaan.

Fietsen is een bijzonder woord voor Anne en zo kreeg ik hem in beweging. 

Een mooie en, volgens Ronald, ook een goeie gezien.

 

Heb lectuur genoeg mee en nu nog kiezen welke het gaat worden. 

Deze week eerder was ik al bij Gazelle-fietsen wezen kijken.

In prijs schelen ze niks, maar de Giant van vandaag is in gewicht de lichtste. Mijn fiets is te zwaar en rechtsaf wordt een probleem.

Toch zal ik af en toe die weg moeten inslaan. Ronald kwam dus langs, beoordeelde nog even mee en nu is het aan mij.

Mijn maag knort en dat betekent, dat ik nog even moet bedenken welk voer ik vanavond door m’n mond laat gaan, waar ik erg blij van word.

Wie ook nog moet....smakelijk eten.

Eigenlijk smaakt me m’n eten altijd erg goed, behalve dan een paar dagen geleden.

Dat haal ik nu in...

FRAN