Zoveel nieuws en groentesoep...

 23 November 2020

Gisteren zoveel beleefd...

Misschien vinden jullie het niks, toch wil ik het melden.

Ik zou willen wandelen, maar mijn wandel-vriendin is vaak en zo ook nu bezet. Alleen wandelen zit er niet in, ben niet zo stevig ter been en dan heb ik het idee, dat mensen wel kunnen denken, dat ik dronken ben.

Dus....wat besloot ik? Mijn e-bike nog een keer van stal te halen en mijn geliefde rondje te fietsen.

Laat nu bijna al het blad verdwenen zijn van de bomen en geen fietser te ontdekken.

Ik ben er eentje tegen gekomen. Verder allerlei wandelende mensjes met honden en ook zonder honden.

De Arboretum, ik ben te laat.

Kom ik daar ineens een hele lieve aardige bekende tegen. Ik zag er niks van, zoals gewoonlijk, maar zij zag het al in de verte.

Onze Dorah. Met haar man/vriend/geliefde.

Zelf kiezen wat niet van toepassing is.

Ze stelde haar man voor en ik gaf enkel m’n naam. Handen schudden zit er niet in/bij.

Ze waren met de auto en ...... zij heeft gereden, heeft sinds kort haar rijbewijs. Ze had goed gereden, begreep ik van haar vriend/man/geliefde.

“Daar moet ze het van leren”, zeg ik nog als eigenwijze tachtiger. Ze stelde me voor als haar liefste cliënt, “Eigenlijk vriendin”, zei ze er achter aan.

Wat een schat. Ik vertel nog snel, dat we appen, wat helemaal niet waar is. “We e-mailen”, verbetert ze nog snel.

We wilden allen onze weg weer vervolgen en ik zeg nog: “Kom je een keer? Ik heb de kersenbonbon al gehaald”. Zoiets. Woordelijk weet ik het niet meer.

Met een enorm warm gevoel fiets ik verder. Ik heb een vriendin erbij en wat voor eentje.

Het was koud, dus dat warme gevoel deed het goed. Ik fietste m’n rondje af en moest dit even intikken.

Straks verder...

Straks is nu. M’n hulp is er, de koffie is op en dan gaat ze beneden stofzuigen en wil me vast wel even kwijt.

Vanmiddag bezoeken Ronald en Johanna Anne, ongeveer om vier uur, ik waag een wandelingetje vooraf.

Het weer is fris/koud, maar de zon schijnt. Voor vier uur MOET ik thuiszijn.

Morgen waag ik een ritje op m’n aanstaande nieuwe fiets en besluit dan om hem/haar te kopen. Eigenlijk ben/heb ik al besloten, maar dat ritje MOET nog even.

Nog wat kleding uitzoeken en opbergen en dan is het tijd voor Ilona om te vertrekken en neem ik een soepje.

Misschien wil Ilona ook wat, alles mag, (niks moet)  tot hangen aan toe, als je ‘t maar niet te lang doet, dat word je fataal.

FRAN