4 November 2020
Vannacht dacht ik aan mijn pap. Ik mis hem nog steeds, heb ‘m begeleid tot z’n laatste adem.
Sommige uitdrukkingen van hem vergeet ik m’n hele leven niet, bijvoorbeeld deze. Als ik een pijntje voelde, zei hij in plat Leeuwarders:
“Du must sien, dast pien in dien kont kreist, dan kast ut uutskiete”.
Wonderwel is hij aan darmkanker overleden, dus dat uitpoepen is ook hem niet gelukt. Ik was nog maar 25 jaar, toen mijn pap het hoekje omging.
Ander onderwerp...
Alweer woensdag, Anne-dag. De waszak staat alweer klaar. Zo meteen de bloeddruk meten, eerst even op gang komen en dan is ‘t zover.
Veel te hoog. Ik was erg onrustig, zou visite krijgen en wilde nog wat dingetjes doen voor ze kwam. Een week is lang, dus...het komt goed. Ik heb nog alle kans om de druk naar beneden te krijgen.
De visite was erg leuk, onze favoriete was-dame van Anne, een heerlijk mens.
Inmiddels is het kwart voor één, dus snel een broodje of cracker en dan op naar Anne. Morgen gaat Sonja, dan heeft ie steeds iemand.
Misschien wil ie even wandelen, het weer lokt, de zon schijnt.
En....hij wilde wel wandelen, even een rondje doet al zoveel goed. Gesprekjes zaten er niet in, wel weer het bekende spelletje een paar keer gedaan. Eindelijk een foto van kunnen nemen.
We spraken zoals gewoonlijk even over het weer. Ik vertelde, dat de berichten gelukkig niet uitgekomen waren, dat het ook zou regenen.
Het duurde niet lang, of Anne bedacht, dat de regen onderweg was en ik maar gauw op de fiets moest.
Dus geen twee uren vol gemaakt. Anne naar de huiskamer en ik naar Lidl. Ook alvast voor 11 november iets gekocht voor het grut, wat misschien langs komt.
De regen is niet gekomen, wel kwam Ronald nog langs en dat is altijd heel fijn.
Leuke gesprekken, even bijpraten dus en nu zal ik bedenken, wat m’n avondmaal gaat worden.
Komt goed, zeker weten.
FrAn
No comments:
Post a Comment