De nachten...

30 Januari 2020

De slechte nachten breken me op en ik vergeef mezelf, dat ik vrije dagen het bed voor een aantal uurtjes verkies.

Mijn tijd, toch?

Het moeilijke is, dat ik Anne slecht wakker kan houden gedurende de dag.

Het breekt hem ook op, maar hoe maak ik hem dat duidelijk?

Vannacht twee keer naar hem toe geweest. De vriendelijkheid zelve, dat doet me dan zo’n pijn.

Hij kan me maar niet uitleggen, waarnaar hij op zoek is, maar zoekt werkelijk overal.

Slechte nachten, ik spuug erop, niet alleen voor mezelf, ik zie het ook aan Anne.

We draaien weer, we draaien door.

Misschien niet de juiste afbeelding, maar het brengt wel een kijkje in ons leven.

Gelukkig komt Doré zo nog en brengt Anne weer wat vreugde.

Daar geniet ik ook weer van en dan proberen we de benenwagen nog even.

 

Het is buiten droog en niet koud, dus gaan met die banaan.

Doré heeft weer haar best gedaan, niet alleen met lichaam, ook met ziel en verstand.

Een golden girl om het zo maar eens te zeggen.

Nu trekken we de wandellatten onder en gaan naar:

 FRAN