7 Januari 2020
Afgelopen zondag kwam
dochter Sonja langs en nam ons mee naar onze favoriete plek, TOEN ALLES NOG
GOED WAS.
Appelscha. Wat was
dat fijn.
Een wandeling door
het bos op vaste paden en Anne min of meer voorop. Hij heeft er niet veel over
gepraat, maar we zagen hem genieten.
Het is maar
anderhalve kilometer, maar het voelde als een dag vol vreugde.
Ik heb zo genoten en ik geloof, dat Sonja onze
uitlaatplek ook wel kon waarderen.
Wat was dat mooi.
FRAN
De laatste dagen geeft m’n
wekkertje een uur anders aan, wat vooral de eerste keer wat frustrerend was,
denkende nog een uur te hebben.
Nu dagen of misschien wel een
week later. De grote wekker ging niet af, terwijl de kleine, de mijne, 6.45 uur
aangaf.
Het zou dus kwart voor 8 kunnen zijn.
Ik vlieg, ik ren als een kip
zonder kop en kijk uiteindelijk op de grote wekker. Is de tijd op de kleine dus
weer bijgesteld zonder dat ik ‘m heb aangeraakt.
Dat is jammer. Zodoende kon ik
dit in alle rust even intikken, foto plaatsen en de kleine wekker eens hartig
toespreken.
Zou het helpen?
Nee, maar het helpt mij wel.
FRAN
No comments:
Post a Comment