Het wachten is op de was-dame Rita.
Daarna misschien een wandelingetje.
Anne was z’n kam kwijt. De lange broek ging mee naar boven en daar zit
ie in, volgens Anne. Echt niet. Hij heeft amper haar en hoeveel kammen ik hem
al gekocht heb.
Hij is ontevreden. Uiteindelijk krijgt ie mij zover, dat ik toch ga
zoeken. Ik heb er wel drie mompelt hij wat ontevreden voor hem zelf uit. Ik
vind er vier.
Even lijkt ie weer tevreden, bijna geen haar op z’n hoofd, maar ijdel
!!!!!!!!
Was-dame Rita kwam, zag en overwon. Altijd gezelligheid met haar. Ze
drinkt koffie mee en brengt leven in de brouwerij. Ik overleg qua kleding best
wel veel met haar. Ze heeft smaak.
Voor bij de koffie had ik gisteren appeltaart gekocht. Anne z’n
lievelingstaart.
Ja....dat had je gedacht, vandaag dus weer niet.
Dat voelt als
een teleurstelling, maar Anne is Anne ook niet meer en ...ik vind ‘m heerlijk.
De
zaterdag is nog lang. even wat met de was doen en dan is het alweer etenstijd.
Daarna wandelen, volgens de berichten blijft het droog.
De was
ligt in de kast, de wandeling staat voor de deur en Anne kan bijna niet
wachten.
Tot een volgende keer, ik geloof dat nicht Greet/Grytsje even een
drukke tijd heeft en m’n blog wat langer zou kunnen duren.
Dus in
deze, geduld is een schone zaak.
FRAN
No comments:
Post a Comment