Kunstenaar...

19 Januari 2020

Een kunstenaar is die vent van mij.

Zo hij gisteren Nellie, assistente van onze Arts, weer de indruk gaf, dat hij haar herkende.....Tjonge tjonge, dat doet ie perfect.

En eigenlijk al zolang. Hij herkent iedereen, maar niet heus. Toch knap, daarom noem ik hem een kunstenaar, wel met een kleine k natuurlijk. Ik weet immers beter.

Ook in andere dingen.... In het verleden kon hij echt alles en dat is niet gelogen.

Op dit moment heeft hij 3 scheerapparaten, waarvan hij iedere keer weer de slechte dingen tegenkomt.

Ze gaan allemaal kapot. Niet door hem, hij haalt ze uit elkaar en dan lukt het wat minder, dat ze weer héél terug komen.

En mopperen..... Ach, die troela van mij, hij kon het echt, waarom kan het nu niet meer. Dat zal hij toch niet snappen.

Op dit moment heeft ie twee linkerhanden, ik heb het leren accepteren. Het blijft moeilijk, want scheren moet ie zich iedere dag, liefst twee maal. Haarkammen nog vaker, vier kammen heb ik in totaal voor hem gekocht en toch...ze raken weg. Ik zoek ze weer op.

Lach er maar om.

Hij had ooit twee rechterhanden, wat zeg ik? Twee gouden handen. Het lijkt me verschrikkelijk, dat er nu niks of bijna niks meer goed gaat.

Hij roept me, het scheerapparaat is weer klaar (????????), we moeten eten.

Straks nog even op pad, het is goed weer en dan gaat er even niks stuk. Tot later.

Terug van weggeweest, ik ben bekaf, Anne niet.

Even op en neer Kloosterveste, hij draait er z’n hand niet voor om en dat met een spierziekte.

Dat heet voor mij ook Kunst en dan met een hoofdletter.

In alle gevallen, hij is en blijft een Kunstenaar/kunstenaar.

FRAN