Ons best gedaan

14 Januari 2020

Vandaag hebben we ons best gedaan en zijn te voet naar het postkantoortje geweest. Er moet iets verstuurd worden in een grote envelop en die heeft Froukje nou net weer niet.

Het is gelukt, Anne voorop, de rollator duwend en ik bijna rennend er achteraan.

Bij oversteken is het echt rennen, want onze atleet kan de weg zo gaan oversteken of, en dat kan ook, wacht ie tot St Juttemis.

In beide gevallen pak ik hem bij de kladden en stuur ‘m naar waar en wanneer ik vind, dat ie moet gaan. Hij gehoorzaamt gedwee. ‘t Is best een aardig manneke en bovendien een sportman en dat is te merken. Vroeger was schaatsen en fietsen de sport die hij bedreef en ik rommelde maar wat aan.

Zwemmen is meer mijn ding.

Maar in deze staan we samen sterk en zo krijg ik ook wat meer uithouding dan de overige dagen de e-fiets te pakken, luiaard die ik ben.

Heeeeeeeerlijk, zo snel ik dan langs ‘s Herenwegen fiets.

Voor twee uur vertrokken en inmiddels alweer een poos thuis. Anne rust even en ik duik achter m’n computer.

Ik kan niet zonder...

Zo meteen thee met een koekje en bedenken wat ik vanavond weer op tafel ga zetten. Heb keuzes te over. Gisteren aten we gedrieën een pizza en dat was verrukkelijk.

Anne wil het nooit, maar met dochter Sonja erbij klaagt hij niet en eet gretig mee. Ik hoop, dat het eens per week zou kunnen.

Mmmm. Maar....niks moet, alles mag.

XXX FrAn