8 Januari 2020
Kwart na
zeven, de wekker loopt af. Ik ren er op af en kleed me aan.
Douchen
doe ik straks. Anne moet klaar gemaakt voor het busje en het busje komt zo, bij
wijze van spreken.
We gaan
aan de slag, ik was hem, hij kleedt zichzelf aan met controle van mij. Anne
heeft pijn in beide bovenarmen
en daar wil ik voorzichtig mee zijn. Ik beslis, dat hij een extra pilletje mag
voor z’n spierziekte. De Neuroloog
gaf me al die toestemming, ik ga haar niet lastigvallen door m’n eigen
onzekerheid.
We waren
nog maar net gereed, broodje, pillen etc. en daar was Peter al. Ze zijn
allemaal aardig, de chauffeurs, maar met hem heb ik al menig gesprek gehad.
Anne is
weer eens de eerste die wordt gehaald, dus verlaat hij al vroeg het pand.
Ik ga
naar boven, zie m’n lekker warm, heerlijk bedje, denk niet na en kruip met
kleding en al onder m’n dekbed.
Eventjes maar, maak ik als afspraak met mezelf.
Twaalf
uur word ik wakker en beslis, dat ik niet ga rennen, deze dag vrijaf neem en
lekker uitgebreid mag douchen.
Ik stoor niemand.
Daarna
een lekker kopje oploskoffie met een beetje extra cacao en een Ossenworstje,
kijk dan op m’n tablet.
Ook is de
krant aan de beurt en op dit moment 14.40 uur tik ik m’n verhaaltje in naar
eerlijkheid, trouw en geweten.
Mijn dag
en niemand pakt mij die meer af. Zo !!!! Ik heb gezegd.
Boodschappen?
Vrijdag is er weer ruimte.
FRAN
No comments:
Post a Comment