Een mooie zonnige dag...

20 September 2020

Het was een mooie dag...

De was van Anne gewassen en zelfs buiten kunnen drogen. Een voordeel wat niet altijd lukt.

Vanmiddag zelfs een aardig eind gefietst en even bij Ronald en Johanna gekeken. De klus is nog niet geklaard, wel dronken we gedrieën een kop thee. Daar wordt nog hevig geklust.

Mijn blaas is eigenlijk alleen lastig na het innemen van de pil in de morgen en zo ook in de avond. Dat maakt, dat de middagen goed zijn. ‘s Morgens en ‘s nachts is m’n hond erg onrustig, daar wen ik niet aan.

Ik had wederom het geluk van Sonja nog een heerlijk hapje te hebben gekregen en  heb opnieuw gesmuld.

Veel curry, iets wat Anne absoluut niet kon verdragen. Je kunt dus zeggen, dat ik dat in meer dan 30 jaar niet in deze mate heb geproefd. Dubbel smullen dus.

Nog een voordeel, de antibiotica-pil nam ik in met yoghurt, wat min of meer voorgeschreven werd. 

Ik kocht de Griekse met honing, waarvan ik tig jaren niet zo lekker van heb kunnen genieten,

Sinds m’n open-hart-operatie was volle yoghurt een taboe, uit den boze dus.

Ik gebruik maar enkele hapjes en dat twee keer daags en dan is het echt genieten.

Zou ik nog weer zonder kunnen? Zonder willen?

Zo heeft het ook voordelen, echt ziek ben ik er ook niet meer van. Nog twee dagen te gaan, dan zeg ik de pillen vaarwel. Een nieuwe plas moet uitwijzen, of de blaasontsteking echt over is.

Ik zie het onderzoek met een goed gevoel tegemoet en spring dan ook een gat in de lucht als de uitslag goed is.

FrAn