Rozen en mondkapje

26 September 2020

Gisteren ontving ik deze rozen van een heel prettig iemand en langs deze weg wil ik haar nogmaals bedanken. Rozen, m’n lievelingsbloemen.

Prachtig...

Vandaag Zaterdag. Ietsje huiverig zie ik uit naar m’n bezoek aan Anne. Ik moet n.l. een mondkapje dragen. Hij is nog maar zo kort opgenomen en mag ik ‘m al niet meer knuffelen.

Zou hij het snappen, als ik er al moeite mee heb? We zullen het zien en beleven.

Inmiddels retour van kapjes kopen, dat is dan al een eerste behoefte, ik ben er klaar voor.

Eerst even een lunch en dan....naar Anne.

De plannen waren anders, dat gaat dus niet door, het is goed zo.

M’n kleding aangepast aan die blauwe kapjes, misschien ben ik dan alsnog een beetje waard. 

Wat een gedonder.

Corona, Corona, wanneer verdwijn je weer, we zullen er allen blij mee zijn. Ademhalen met zo’n ding voor je snufferd, dat is toch niet leuk meer. Praten? Anne is behoorlijk doof, normaal vindt hij al, dat ik te zacht praat.

Schreeuwen is toch geen optie?. Daar tussenin is geen ruimte, dat lukte me al nooit, dus...nu ook niet.

Voel je, hoe ik er tegenop zie, hem te benaderen al had ie een enge ziekte?

Viel dat even mee.... De leidsters droegen ook een kapje, dus er was al gewenning. Wel was ie triest. Ik kwam er maar niet achter, wat er speelde. Uiteindelijk vertelde hij, dat de ene persoon aardiger was dan de andere.

Dat is natuurlijk logisch. Ook de leiding, het maakt een groot verschil, wie er is.

We hebben gewandeld en best wel een aardig eind. Om de rondgang heen en later nog een ander stukje.

Het was goed weer, geen zon, maar ook geen wind en Anne kon de winterjas aan. De sjaal was weer eens weg, maar zat in de rollator. Ik zal hem een opzichtiger type meenemen.

Nog even binnen gezeten met hem, weer naar hem geluisterd en nu kwam het eruit. Hij mist het bladvegen. Ik heb hem beloofd, als ik het ga doen, ik aan hem zal denken. Dat vond ie enorm grappig, dus begreep het heel goed.

Net als altijd stap ik ongeveer kwart voor vier, vier uur op om naar huis te gaan.

Boodschapjes halen met hem zit er niet meer in, de Corona verbiedt het ons.

Maar ik met de was? Zie je het voor je?

Lukt ook niet. Morgen maar even naar de Jumbo. Jumbo krijgt nog een goeie klant aan mij....nou...ik dacht het niet. Ik eet heel weinig en liefst gezond en met af en toe een hapje van Sonja....daar doe ik dan weer twee dagen mee en Jan en Sonja koken zo lekker.

Voor vandaag vind ik het goed zo. Geen knuffel kunnen geven en dat vond ie best. Ach, zoveel geeft ie daar ook niet om, herinner ik me.

Waar zeur ik dan over. Misschien vind ik zelf het allemaal het ergst.

FRAN