Erg blij...

7 September 2020

Gisteren kreeg ik onverwachts bezoek van kleinzoon Desmond met vriend Fabian en dat was zo fijn!

De hele dag was zo stil, geen berichtjes, geen telefoon en geen appjes.

Pas later op de dag begon iedereen te leven, Sonja belde nog en ook appjes kwamen binnen.

Dan voel je de eenzaamheid niet zo. Het weer was te slecht om eruit te gaan.

Eigenlijk kan ik m’n draai goed vinden, maar zo’n regendag, bovendien zondag, jasses.

Ik denk woensdag weer naar Anne te gaan, morgen heb ik andere plichten en vandaag heb ik al reuze m’n best gedaan, samen met Ilona. Wie weet, ga ik even m’n bed uitproberen.

Lijkt me zo’n goed idee...

Vandaag is Ilona er en had ik het voorwerk gedaan om m’n bed/ledikant hier te slopen. Daarna is er altijd stof te vinden en Ilona is er goed in.

De stofzuiger hanteren is niet mijn ding, m’n rug is dan lastig, dus sluit ik me daarvoor af. Zij weet het en ik ben zo blij met haar.

Samen hebben we het ledikant gesloopt, ik heb de boel in de garage gebracht. Wat daarmee moet gebeuren is voor later zorg. Het bed uit de kamer moet naar boven. Dat alles lukt niet in deze dag.

Waar ik slaap? Zit daar maar niet over in, is al voor gezorgd. Misschien maak ik een foto, maar beloof niks.

Ilona is naar huis en ik at snel een boterham en dook in m’n geïmproviseerde bed.

Het is inmiddels na drie uur, dus is de slaapplek goedgekeurd.

Nog snel even wat drinken, pak de fiets en doe een boodschap.

Lang leve het leven, het lukt vandaag allemaal heel goed.

FRAN