Busje komt zo....en ik was ondeugend...

2 maart 2019

Busje komt zo. Vanaf half 9 zat de cliënt al klaar en pas 10 uur kwam het busje. Dat is voor Anne lang hoor. Voor mij ook, want ik zat te hoog. Uiteindelijk ging ik toch maar even, hoor ik het busje.

Zat ik net goed en wel op de poepdoos, moet je onafgemaakt snel de boel ophijsen en Anne begeleiden naar het bewuste busje.

Het mag geen naam hebben, maar de rest van de klus is inmiddels geklaard en kan ik aan m’n overige taken beginnen. We beginnen met koffie. Proost.

Vervolgens naar Aldi gegaan en weer alles ingeslagen en heel ondeugend Ossenworst gekocht. Dat is rauw en hééééél lekker. Ik waagde de sprong, ben nu 80+, dus.....mocht het gebeuren.....dan heb ik dat  toch maar even geflikt. Noem je dat lef-hebben of nog net niet?

Verder nog geld gepind en gepast op een mevrouw die niet durfde pinnen. Ik verklaarde haar, dat ik heel sterk was en iedereen aankon.

Daarna was ik aan de beurt en ze stapte zo op. Ik moest me maar redden, hahahahahaha.

Ik hoop, dat Anne het leuk heeft, woensdag was toch wel een beetje eng geweest. Hij is best wel een angsthaasje. Heidy, de fysio, leerde hem diep te ademen en de hele avond ademde hij met veel lawaai, tot ik zei, dat Heidy dat niet helemaal bedoelde. Ach, hij denkt echt vaak al ziek te zijn. Is ie ook, maar anders ziek. Niet zo meetbaar voor hem.

Anne is weer thuis en heeft gefietst via een computer. Volgens hem is ie door Assen geweest, maar ook door Dokkum. Er was veel veranderd, sinds hij daar vroeger kwam, vond ie.

Ik hoop dat ze dat vaker doen, volgens Anne was hij de enige. Dankjewel Liesbeth. Zijn Therapeute zou graag zien, dat ie alle keren iets met/op een fiets deed.

Weer een prachtig verslag erbij, ik ben zo blij met jullie.

Vanavond nog weer een leuke avond met “The Kids Voice”. Het leven is zo gek nog niet. En de Ossenworst smaakte hééérlijk !!!

FRAN