21
Maart 2019
Nieuwe
kansen hebben we vandaag gekregen. Het is droog, weinig wind en zonnig. De
eerste wandeling zit er al op en de rollator staat buiten. Die wacht op de volgende
ronde.
Wat een
zegen, zo’n mooie dag te mogen hebben.
De vrije
dagen van Anne zijn dinsdag, donderdag, zaterdag en zondag. Niet helemaal vrij.
De was-ploeg komt nog langs, maar in ieder geval passeren ze in de morgen, dus
des middags kunnen we wandelen.
Het
klinkt wel groots, het zijn maar kleine eindjes, er wordt inmiddels thuis wel
getraind op de stoel/trap/fiets en dat scheelt vast. Wat een zegen, we trainen
zelfs de armen. Zetten het ding op de tafel en draaien ‘m rond met de armen.
Tot nu toe alleen voorwaarts, achteruit doen we binnenkort en dat is een stuk
moeilijker. Misschien ben ik te enthousiast? Zou best kunnen, als ik het niet
doe, wie dan wel?
Dus gun
me die lol, hopen mag, we moeten niks.
Kansen
creƫren is altijd goed...
Tot
m’n schrik hoor ik iemand beneden in de voortuin en wat ziet m’n lodderig oog?
Anne met een schep. Wat de zon al kan doen met mensen.
Ik
zal ‘m de rollator brengen, dan is er rust mogelijk, want.....deze man is
fanatiek!!!!
FRAN
No comments:
Post a Comment