Begint de lente dan? Maar een idee van mij. Ik heb ook al een andere datum horen noemen. Ver verwijderd ben ik er niet van.
Nog even over gisteravond. In het tehuis, waar we moesten stemmen, kwamen we ook nog een collega van Anne tegen. Gelukkig ook herkenning. Wat voelt dat goed, even eruit en meteen bekenden zien. Ik tref hem wel vaker, de man is altijd vriendelijk en sociaal. Ik doe ook m'n best.
De laatste stappen voor de open-deur zagen we plots een bekende. Onze schoonzus. Ze woont in dat tehuis, maar in de hal had ik haar niet verwacht.
De beide mensjes herkenden elkaar en dat bracht vreugde in 't leven. Zo blij waren ze. Zo blij ze was om Anne te zien, dat deed me goed. Met dat gevoel gingen we huiswaarts.
Verder over vandaag, donderdag 21 Maart 2019.
Als ik een uil zie, denk ik aan m'n zus. Ze spaarde uilen en iedereen om haar heen spaarde mee. Nu hoeft het niet meer, ze is al een poos terug gaan hemelen. Ik mag aan haar denken.
De zon laat het afweten en onze washulp was laat. Alles zat haar tegen, ze belde al vooraf. Dat vind ik dan heel positief. Gelukkig is Anne daarin nooit ongeduldig en als de zon er was, hadden we al kunnen wandelen, maar voor nu wordt het vanmiddag, dus geen man overboord.
Ik sorteer de was nadien en mis z'n nachtshirt. Zoeken in alle hoeken. Anne zoekt dapper mee en ineens zie ik, hij heeft over z'n polo en onder z'n vest.....z'n nachtshirt.
Maar goed dat ik zo alert ben, of toch niet? Veel te warm toch? Drie dingen over elkaar...
De echte uitslag van stemmen van gisteren is nog niet binnen, daar zitten we even niet mee...er is genoeg om over na te denken.
Deze blog zal de 22ste nog verschijnen, zo hoop ik en dan is er even rust in de tent. Mijn blog-helft gaat er even tussenuit en zonder haar red ik het niet.
Bij deze wens ik haar een leuke tijd en stop hier tot volgende week woensdag.
FRAN
No comments:
Post a Comment