24
Maart 2019
Zondag...
Een geweldige start, niet gestoord, dus uitslapen tot kwart na achten.
Dan is het wel rennen, anders is de morgen om. De screens omhoog, thee zetten,
Anne wassen, tafeldekken.
Dan ontbijten we in alle rust, maar daarna, tafel afruimen en rennen
naar boven, mijn vrije tijd. Douchen.....heerlijk.
Aan alles gedacht? Jazeker, pillen zitten erin bij Anne en bij mij, het
voelt goed.
Heerlijk, als herboren keer ik terug op aarde. Fris en fruitig, in
zoverre je dat nog kunt zijn met 80+. Ik ga er voor!
De 24ste maart blijft aan mij kleven. Dat is en blijft de geboortedatum
van mijn pa. Een geweldige man. Ik hoor nog z’n schaterlach, een humorist ten
voeten uit. Een goed verstand, wat helaas niet ontwikkeld mocht worden. Hij was
de oudste uit een groot gezin. Er moest brood op de plank komen. Werken en nog
eens werken. Maar bovenal, hij was mijn vader. Ik was 25 jaar toen hij aan
kanker overleed. De laatste dagen van zijn leven was ik bij hem en de
allerlaatste dagen ook mijn twee zussen. Het was zwaar, ik wilde hem niet
kwijt, maar wilde bovenal niet, dat hij zo zou lijden.
We lieten hem gaan in vrede met prachtige herinneringen aan de man in
mijn leven, waarmee en waarvan ik zo genoten heb. Bedankt pap, je humor was
groot, misschien hebben wij als kinderen daar wat van mogen erven? Ik lach
graag, jij schaterlachte. Die lach zal ik nooit vergeten. Een bulderende lach.
Volgende onderwerp. De zon schijnt, wandelen misschien? Ik ben er altijd
klaar voor, maar mijn baasje ook? Ik kan het altijd vragen.
De tweede man in mijn leven was m’n broer. Hij mocht helaas maar 50 jaar
worden. Ook hij is aan kanker overleden.
Toch even nog melden, we, Anne en ik, maakten een enorme wandeling en onderweg
op een bankje mogen rusten met het uitzicht op een prachtige wit-bloeiende
boom. De naam ervan? Weet ik veel, het staat er niet bij en....ik weet het echt
niet. Maar mooi was het wel.
Een mooie ZONdag met trieste herinneringen, ze zijn en blijven van mij.
Niemand hoeft er iets mee te doen, ik moet het even delen/kwijt...
FRAN
No comments:
Post a Comment