10 maart 2019
Een lange nacht, een super-nacht. Ik teken direct voor meer van die
nachten. Heerlijk.
Vandaag weer een nieuwe wasdame, Kirsten genaamd. Ik kan ze niet meer op
één hand tellen, zoveel mensen hier inmiddels al geweest zijn. Voor mij geen
probleem en het lijkt erop, dat Anne zich schikt in alle situaties. Eigenlijk
een toffe vent, ware het niet dat Alzheimer hem opvreet. Geen goed gerecht, kon
je maar weigeren. Maar vannacht was zoooo goed, Anne gaf zich over en maakte
van onze nacht een toffe nacht.
We
gaan even een blokje om, de zon schijnt en dan MOET het van mij. Gisteren ook
al niet bij de opvang, dus....jas aan, muts op, handschoenen aan, de Audi
voorrijden en gaan.
Foto van de Audi erbij, wie doet je wat. Die wilde hij altijd nog
hebben. Alles werkt goed, de remmen, de banden en hij hoeft nooit gekeurd, dus
kost geen drol, in de Volksmond vaak zo genoemd. Anne onderhoudt ‘m zelf, poets
na iedere wandeling z’n Audi, hij is ‘m dubbel en dwars waard.
Regen dreigt, de wolken pakken samen. Anne poetst snel z’n Audi en zet
‘m binnen.
Als iemand iets van en over en met het weer heeft, dan is het mijn Anne
wel. Het wordt me iedere dag vertelt, niet dat zijn voorspellingen altijd goed
zijn, maar het verhaaltje is super, net als onze afgelopen nacht.
Er komt ander weer aan, volgens mijn weerprofeet. Het kan vriezen of het
kan dooien, zoiets?
Leve de sport, zo houd ik Anne blij en tevreden, sport-kijken op TV.
Shorttrack, spannend en leuk.
Vanavond nog TV wat spannend is en deze dag is weer ten einde. Het weer
is vreselijk een tweede wandeling zit er niet in, morgen weer nieuwe kansen.
Wat de toekomst brengen moge...
FRAN
No comments:
Post a Comment