8 maart 2019
“Naar bed, naar bed”, zei Duimelot. Dat was gisteravond.
Half tien was hier de boel donker. Anne kon niet meer en ik was er ook
niet vies van, kon ook wel een goeie nachtrust gebruiken.
En wonderwel, het werd een goeie nachtrust. We starten de dag vrij en
blij.
De was-mevrouw Tiny is er weer vandoor en wij maken ons koffierondje af
om daarna met de was te beginnen. Rot weer, dus alles weer binnen drogen. De wasdroger
is er nog niet en zal nooit komen. Anne zit er weer glanzend bij, een nieuw
shirt aan. De stakker, hij moet wel, Froukje heeft ‘m vier nieuwe shirts
gekocht. Tenslotte zit hij tegenover mij en wil ik toch wel een goed uitzicht
hebben, vandaar.
Anne heeft een soort wrat aan z’n ellenboog. Wat moet ik ermee, wat kan
ik ermee? Hij heeft er geen last van, maar dat kreng hoort er niet. Het maakt
me onrustig. Maar....dat ben ik altijd al, dus geen verandering.
De fysio-therapeute is geweest. Nog geen nieuws over Heidy. Heidy
ondergaat een operatie en Doré valt voor haar in. Anne heeft al met haar
gelopen/gewandeld met harde wind. Ik moet even aan de naam wennen, Doré, zo
heet de aardappel die wij in de tijd van de Doré het liefst eten.
Een aardige jongedame, een hele mooie jongedame. En ze is lief, lief
voor Anne, helemaal goed.
De was hangt weer, maar wel weer binnen.
Op de foto nog net niet, maar mijn tempo is iets hoger, mijn was hangt.
Volgens mij moet deze was nog gewassen worden, de deur van de wasmachine is
dicht.
Helaas heeft Anne z’n wandeling gehad, beeeeh, zo kom ik er niet meer
uit. Morgen is mijn beurt.
‘t Was druk vanavond, Sonja kwam en at haar pizza bij ons, wij ons
maaltje, zo fijn. Ze heeft me nog geholpen met een formulier invullen. Dankje
Sonja. Ik haat dat gedonder. Vertrouw eigenlijk niks.
Ronald, Johanna en Desmond kwamen hier ook nog even. Even fijn met
Desmond mogen praten, hij vertelde veel over school. Wat houd ik veel van dat
ventje. Maar ook van allen, Son, Jo en Ron.
Vanavond ging het weer mis met Anne z’n geheugen. Er was hier een andere
vrouw, die van alles met hem deed. Zijn vrouw en ik was even weg, volgens hem.
Even slikken en weer doorgaan, ik ben de deur niet uit geweest.
Potdikkie IK BEN DIE VROUW DIE ALLES VOOR HEM DOET.
Niet teveel over nadenken...
FRAN
No comments:
Post a Comment