6 maart 2019
Was ik
toch vergeten de groene container bij de weg te zetten. Dus vanmorgen snel in
pyama ‘m brengen en stiekem weer naar boven. Gauw in de kleren en op naar Anne.
Samen
gegeten en wachten op de wasdame of heer.
De
wasdame kwam en haar naam is Ina Peeters. Een flinke mevrouw en nog aardig ook,
ze mag op herhaling, wij zijn blij met haar.
Ach,
eigenlijk zijn ze allemaal prima, komen allemaal voor hetzelfde doel, de mens
helpen.
Nog
vergeten te melden, een ex-buurvrouw en tevens een lezer van m’n blog kwam ons
gisteravond verrassen met een enorme grote lekkere kruidkoek. Dat was smullen.
Vanmorgen
dus weer aan de kruidkoek en we gaan door tot ie op is. Heerlijk Aukje...!
Inmiddels
alweer een rondje gewandeld, gisteren door slecht weer niet gewandeld, dus
vandaag gaan we er weer voor. Bewegen, goed voor de mens....
Straks
nog een keertje?! Eerst een hapje eten.
Broodjes
op, pillen erin en de zon schijnt nog steeds. Even een kleine rustpauze
inlassen, ik kan bijna niet wachten. Het is goed voor Anne en .... ook voor
mij. Ik ben degene die er graag uit wil, Anne moet wel mee en ook is het goed
voor hem. Even een schietgebedje?
Vandaag
ziet mijn wederhelft er zo goed uit. Een mooi gekleurde polo onder een zwart
vest. ‘t Is me nog niet eerder gelukt hem erin te praten, maar de nieuwe
washulp had er geen moeite mee. Ze verklaarde zelfs, dat z’n vrouw (ik dus) een
goeie smaak had en dat hij naar haar moest luisteren. Ze vond hem er prachtig
uit zien. Hoera en het is heus waar, hij is echt weer een paar euro meer waard.
Licht paars is de
kleur van het poloshirt.
Voor de
2de keer gewandeld, meer gewaaid. Niet leuk dus, teveel voor Anne. Ik voel me
schuldig, niet dat het helpt. Hij was zo vlot om nog een keer met mij te gaan,
want dit was mijn wil en moeders wil is wet (???)
Het was
teveel. Harde wind, met stoten.
Anne is
weer uitgerust, eind goed, al goed. Met deze mooie woorden eindig ik deze blog.
Morgen
meer....
FRAN
No comments:
Post a Comment