30 Maart 2019
Vandaag
staat er iets leuks te gebeuren. We gaan met vrienden naar een
pannenkoekenschip om daar gevieren pannenkoeken te eten.
De
vrienden hadden dat nog van ons tegoed en dit kan Anne (hopelijk) nog net aan.
Ronald brengt en haalt ons, dus geen moeilijkheden, ik heb er gewoonweg al
kriebels van. Een kinderhand is gauw gevuld, zullen we maar zeggen.
Even
een voorbeeld...., zo zijn er veel verschillende, ik verheug me er al op, kan
niet wachten. En hieronder zie je het schip.
Onderin
zit je dan, die kleine rondjes, ze hebben een naam, die ben ik even kwijt.
Kombuis-nogwat? Of patrijspoort? Doorstrepen wat niet van toepassing is. Ik
vraag het straks wel even.
Helemaal
vergeten te vragen en het eten was uit de kunst. Wat hebben we gesmuld. Voor
herhaling vatbaar, er moet even wat tijd overheen gaan. Luxe toetje na. Ik voel
m’n buik, maar het voelt niet verkeerd.
Anne
heeft het ook goed gered, maar dan wel een simpele pannenkoek met appel en
rietsuiker. Het toetje met gele vla en ijs en slagroom. Ik ben trots op hem.
Voor
vandaag is het genoeg, ik laat nog even een dikke boer en stop subiet.
Tot
zover en niet verder...
FRAN
No comments:
Post a Comment