27 Februari 2020
Het
blijft nog even lastig. Nog maar de 2de keer op donderdag van huis.
Ene
Dennis die 8 uur komt en de chauffeur daarna kwart voor 9. Anne wordt er heel onrustig
van, rent als een Kip zonder Kop, maar komt geen stap vooruit.
Wat moet
eerst, wat het laatst.
Dan neem
ik het over en speel de baas. Meteen luisteren is er niet bij en toch...na een
poosje lukt het en ziet hij in....zo kan het ook en precies kwart voor 9 kwam
de chauffeur en was Anne klaar voor de start.
Een nieuw
gezicht. Even om te onthouden, Gert is z’n naam.
Achterom in ‘t vervolg Gert.
Achterom
kijken is heel wat anders. Achterom komen is toch echt Drents.
Ook
Dennis, graag achterom, de bel maakt zo onrustig en de sleutel mag niet gezien
worden, pas als ie in het slot zit. Lastig.
Moeten is moeten.
De nachten zijn
inmiddels wel weer rustig, toch is niks zeker.
Nu heb ik
tijd voor allerlei klusjes die bleven liggen. Accu van de e-bike opladen, een
dikke was draaien en binnen ophangen.
Waarom
geen droogtrommel? Geen ruimte voor.
Verder
nog van alles en nog wat te doen, daar meld ik niks over.
Helemaal
waar en ..... ik heb mezelf gevonden.
FRAN
No comments:
Post a Comment