Een wilde dag...

22 Februari 2020

Vandaag een wilde dag.

Ik had een afspraak met kleinzoon Desmond en ineens wilden mijn nicht, neef en vrouw op visite komen. Meestal vliegen we dan alle inbrengwinkels af en gaan ze met mij de boodschapjes voor het weekend doen.

Reuze gezellig, ware het niet, dat ik een afspraak had met Desmond.

Ze wilden toch komen, lezen m’n blog en zijn geweldig liefdevol voor mij. Ben ik nu een beetje/boel eigenwijs?

Zo voelt het voor mij en dat is toch goed?

Ze hebben hier koffie gedronken en Sonja wilde graag met mij Pa Anne inschrijven op een voor mij betere plak, bij Ceresstaete.

De mensen zijn daar nog niet in zo’n aftakeling dan bij  de Vierackers. Wachten moeten we overal, maar met keuzes voel ik mij een stuk beter. Beide zijn via I care, dat is wat ik wil.

Ik nodigde Sonja uit ook te komen koffiedrinken en misschien, als ze wilde, dat zij schriftelijk Pa Anne aan kon geven als Dementie-patiënt op de wachtlijst. Zo geschiedde.

Ik moet nog wel even melden, dat we een hele gezellige tijd doormaakten met de familie en ik wel in een betere stemming terecht kwam.

Leve de familie. Zie de foto’s.

Sonja deed de inschrijving, ik at een broodje met kleinzoon Desmond en we zwaaiden de familie uit op weg naar leuke inbrengwinkels.

Anne komt zo weer thuis en ik hoop er het beste van.

FRAN