9 Februari 2020
Regen en
nog eens regen, terwijl we zitten te springen om een ommetje te maken.
Geduld is
een goede zaak? Moeilijk voor Dementie-patiënt Anne.
Fijn dat volgende
week donderdag de extra dag naar de Vierackers komt. Er was even sprake van
aanstaande donderdag en dat viel me even vies tegen.
Ik had al
een afspraak met Liesbeth gemaakt, maar vraag me nu af, of ik Anneke nog moet
informeren?
Ik heb
nog even tijd na te denken wat ik nog moet voor Anne start.
De nacht
was overigens goed en hopelijk zit hij weer in zo’n flow.
De juiste
flow geeft zoveel meer ruimte. En de regen piest maar door....
Die
regenflow mag per NU stoppen.
Wij, ouwe
mensjes, zijn er toch nog uit geweest. Buien-radar gaf droog weer aan,
dus....op pad.
Anne had de jas al aan, dus meteen zijn we gegaan.
De
heenweg was snel, wat zeg ik? Supersnel. We renden richting de Jumbo.
Ik moest
nog een formulier verzilveren, daarna zou ik pas boodschappen kunnen doen.
De
bedoeling was 4 bonnen van 25 euro per stuk, het werd eentje van 100 euro. Ik
hoefde het niet ineens te besteden
en kan gaan en staan wanneer ik wil.
Dat kon
dit ouwe mens niet aan, nu niks mee terugnemen? Voor ruim 15 euro, wat net niet
in de rollatortas paste en ik nergens op gerekend had, dus een beetje onwennig
met m’n zuurverdiende zakje chips in de hand richting huis.
Het was
een karwei, lopen in harde tegenwind. Arme Anne, die ouwe (Steen)bok van mij kon
de rollator maar met 1 hand duwen, z’n pet had de andere hand nodig, dus wat
wiebelend, met 1 hand van mij erbij, door die afschuwelijke harde wind.
Ik
verloor ook nog mijn puitje chips.
Het was
me het tochtje wel en had ik ook nog ons voer vergeten, pepermuntjes. Stom
mens. We moesten door, ook zonder pepermuntje en....raad eens, we zijn weer
thuis.
Geweldig
hé?
Niet! Ook
goed !!!
FRAN
No comments:
Post a Comment