De tweede Pinksterdag

1 Juni 2020

Wat een zegen, nog een vrije dag.

Niet dat wij er zoveel voordeel van hebben, velen wel.

Gisteravond was weer een moeilijke avond voor Anne. Niet meer wetend welke Froukje om hem heen dartelde.

Hij telde weer vele...

Verder geen moeilijkheden, behalve vannacht. Goed vier uur was er al rumoer beneden.

Uiteindelijk toch maar gaan kijken en de taal die er gesproken werd, heet wartaal. Even veel aandacht geven, een knuffeltje en maar weer naar boven.

Ging helemaal goed tot ongeveer zes uur. Ik heb hem laten modderen, ben anders bang, dat die gewoonte er weer in komt. Met zoveel Froukje’s zou het moeten kunnen, toch is deze Froukje er allergisch voor.

Acht uur stond ik beneden en deed m’n taken naar behoren. Ik moet het zelf wel zo zeggen, niemand doet het anders. Ik ben niet ontevreden.

Met een arm vol wasgoed betreed ik de trap en.......zit weer achter m’n PC-tje. Wat een zegen, zonder hem of haar had ik het niet gered.

De koffie is weer opgeslurpt, oude wijvenkoek erbij. Froukje rent weer even de trap op en neer.

Anne was er van overtuigd, dat we ergens naartoe moesten. Of kan het zijn, dat ie weet, dat het maandag is en de Vierackers weer zouden openen? Dat zou toch te dol worden. Z’n geheugen is niet sterk, maar de onrust van vannacht en vanmorgen? Het zou best kunnen.

Klokslag negen uur waren we klaar met wassen, aankleden, ontbijten en pillen. Och een goeie test, zo snel kunnen we dus nog steeds.

Kwart na negen uur zal Anne worden opgehaald, maar deze week pas donderdag vanwege Pinksteren.

Het geeft te denken, soms is ie helder als glas in sommige dingen. Goed voor hem.

De lunch verorberd, even gerust en daarna op pad. Even een paar boodschapjes, ik moest geld gewisseld hebben en hoe doe je dat anders? Als je pint, krijg je altijd ronde getallen, lastig, dus.... Misschien wel met opzet, dan moet je wat kopen en daarna heb je los geld of kleinere bedragen, wat samen het bedrag maakt.

Nog duidelijk?

Twee keer gerust, nee...wel drie keer en warm.....hot, hotter, hotst. Anne hield z’n jas aan. Zijn temperatuur komt niet overeen met z’n temperatuur bedacht in z’n hoofd.

Moe werd ie wel. Maar, we zijn weer thuis, even wat fruit gegeten en nu zet ik thee. Anne wil altijd thee.

Niet klagen, maar dragen. Dan denk ik steeds weer aan m’n overleden zwager: “Verder zwemmen Jantje!”.

Dat was een zin die we nog vaak gebruiken in zijn familie.

Ik laat het hier maar bij, na het diner ben ik moe en zit hier niet graag meer. De temperatuur is hier niet lekker, even kijken....25 graden, valt nog mee.

We eten worteltjes met een simpele gehaktbal en een toetje.

Klinkt goed? Het moet maar goed zijn.

FRAN