3 Juni 2020
De nacht zit erop, pas in de morgen echt in slaap gevallen.
De nacht was warm.
Vandaag begint wat koeler en ook niet steeds de zon.
We wachten op de was-hulp. Ene Mirjam, we kennen haar en eerlijk is
eerlijk, we hebben haar gemist. Ze is iets anders gaan doen, volgens mijn
gegevens is ze in het onderwijs terecht gekomen en geeft les.
Af en toe valt ze nog in en deze keer zijn wij de gelukkigen. Ze is zo
welkom, die Mirjam van I care.
Pas belde ze, dat er iets tussen is gekomen en komt ze later. Dat kan
gebeuren, is niemand schuldig aan.
Anne is nog steeds rustig, dat is al een voordeel. Normaal WIL hij de
tuin in. Als je nog een TUIN zegt, is ie weg. Onze tuin stelt niks voor, maar
meer dan genoeg voor Anne.
En daar was ze dan, Mirjam. Ze heeft ons ruim voorzien van tijd en over
en weer was lekker gezellig. Mijn mond heeft wederom niet stil gestaan, sorry
Mirjam.
Rita kwam nog ter sprake en natuurlijk Tsjerk. Heerlijk, even roddelen
in de goeie zin des woords.
En dan is er weer de lunch en misschien even de benen strekken?
Desnoods
het Larix-bosje, daar is het altijd koel en zijn er vele bankjes.
Nu nog leeg, niet voor lang.
Zo meteen komt onze dochter nog met een lekker hapje voor moeders. Voor
morgen, als ik alleen lunch. Zie er nu al naar uit.
Onze lunch voor nu zit er op. Dochter Sonja bracht me een lekker geurend hapje voor morgen en stond me bij met medicijnen bestellen die zoek bleken te zijn. Veel reserve-tijd hebben we niet, dus dit mens was al behoorlijk over haar kookwater, maar dochterlief regelde het weer voor ons en alles gaat, zo het MOET, komt het VRIJDAG voor elkaar.
Gatsie....wat een angst en dat alles buiten iedereen zijn of haar
schuld. Toch zit ik er behoorlijk mee. Anne valt of staat met of zonder die
medicijnen.
Sonja berichtte pas, vrijdag mag ze de pillen halen, een pak van m’n
hart. Dit alles gaat langs Anne heen en hij kan er alleen maar om lachen.
Morgen mag hij voor het eerst weer naar de opvang en is daar eigenlijk
de hele week al mee bezig. Ik zal blij zijn, dat ik ‘m na kan zwaaien, want als
ze niet vroeg komen, is ie vast heel onzeker.
Ronald kwam nog voor een wekelijks bezoekje en al met al, zelfs een
wandelingetje en een praatje met een buurvrouw, waren we laat met onze
maaltijd. Maar Froukje zou Froukje niet zijn, als ze niet wat lekkers op tafel
toverde.
Nog even naar de Minister President geluisterd, nu dit ingetikt en nu ga
ik stoelhangen, zeker weten.
Morgen is mijn vrije dag en .... daar zie ik naar uit.
Nu nog even ouwe rommel zien op TV en dan zit deze dag er helemaal op.
FRAN
No comments:
Post a Comment