15 Juni 2020
Na een weekend met ups and downs beginnen we de week opnieuw.
Anne werd mooi op tijd opgehaald en de chauffeur was/is weer een oude
bekende.
Zonder de bekende knuffel rende Anne, bij wijze van spreken, naar de
bus. Even weer een dagje zonder z’n ouwe mens. In ieder geval voor mij een
goeie dag op komst. Louter en alleen eerst ‘s morgens de hulp, maar dan in de
middag op naar de Lidl. Dat alleen al voelt als een feestje.
Meestal komt Anne dan ook terug met een smile van hier tot ginder.
Liesbeth weet hen te vermaken na een lang weekend. Van donderdag tot maandag is
best een eind. Het is geweldig dat de dames, Liesbeth en Anneke, twee dagen
over nemen.
Ik kan hen niet genoeg bedanken.
Anne is daardoor een stuk liever en heel vaak ben ik dan wel de Froukje.
M’n hulp vertrekt al bijna, ze stofzuigt op dit moment, de laatste
stuiptrekkingen en dan is ze weer voor een week foetsie, helaas.
Anne moet erg wennen aan de temperatuurverschillen en voelt zelf niet
goed waar we op dit moment in terecht zijn gekomen. Een jas? Nee hoor, dat
hoeft niet meer. Van mij moet dat dan wel en doe dat eens lief, zodat ie
begrijpt, dat sommige dingen per dag bekeken moeten worden.
Misschien ben ik een beetje/boel te oplettend? Ik wil het toch graag
goed doen. Wie goed doet, goed ontmoet?
Snel een hapje en dan aan de haal, Kruidvat en Lidl, het is te doen, al
zeg ik het zelf.
Inmiddels alweer terug, brood was niet wat ik bedoelde. Moet ik echt
onthouden. En dan nog aparte bollen, ook niet aanwezig. Misschien lukt het ons
morgen samen, alhoewel de Pedicure zal komen om 3 uur.
Ze is meer dan welkom, was al uitgesteld, dus MOET het nu doorgaan. Anne
heeft pijn onder z’n voet. Wij lopen graag en veel, dat houden we erin. Basta!
Nu nog even wat kleine klusjes en dan is hij er alweer.
En...hij is er alweer. Wel in een vreemd raar vestje, niet van hem.
Hahahaha. Toch maar weer meegegeven.
Wel mist hij nu z’n enige zomerjack en dat is jammer. Pas donderdag komt
hij er weer. Nu maar hopen, dat het weer ons goed gezind is/blijft. Hahahaha,
wat heb ik hard gelachen. De chauffeur moest even wennen aan zo’n reactie,
waardoor ik opnieuw moest lachen.
Als de chauffeur nog op tijd is bij de Vierackers, zal hij gaan kijken,
of er een jack gevonden is.
Ik denk overigens, iemand is er mee vandoor, hahahaha. Wat een gedonder
in de glazen.
Ik mag nog hopen, maar anders MOET ik donderdag maar een nieuw jackje
kopen voor die husband van mij, hahahaha. Ooit in de begin-fase is hem dat ook
een keer overkomen, daarna ging het zo goed.
Hij wordt echt ouder en vergeet
meer dingen dan voorheen. Vanmorgen wilde hij niet eens een jack aan. Eén dag
zonder en z’n pet staat er niet meer naar een jas aan te doen.
Temperatuurverschil en/of regen, het deert hem niet. Zit een leuk liedje
in. Ken je ‘m nog? “Koud, wind of regen deren hem niet, daar kan hij wel tegen,
zoiets”.
Ik ga zo weer koken, dus sluit nu af. Wat we eten? Wat Anne graag lust,
Andijvie/aardappelen/mager speklapje. Ik heb genoeg, kom maar langs. Plus/minus
6 uur is het klaar.
Zoiets.
Anne prakt alles en dat mag van Froukje. Tegenwoordig ben ik de enige Froukje
sinds Anne weer naar de opvang gaat.
Ik ben hen zeer dankbaar.
De enige
echte Froukje enne... dankjewel Liesbeth.
FRAN
No comments:
Post a Comment