De tuin

23 Juni 2020

De tuin!

Anne is helemaal wild, de tuin, die ziet er niet uit. Het is echt niet van de één op de andere dag zo gekomen.

De Corona deed ons de das om. We hadden contact met een aardige dame, maar door de Corona kwam er de klad in. Jammer is, dat ik niks terug vind van namen en adressen.

Vanmorgen met Vaart Welzijn gebeld met ene Truus, een heel aardig persoon. Zij geeft dingen door en misschien komt het daardoor rond. Anne wil zo graag en kan het echt niet meer.

Mij is het een doorn in m’n oog, dat ik hem weer op de tuin loslaat. Het manneke is al snel doorweekt, hij kan het niet meer.

Vandaag is ie gewassen door Kirsten van I care en het zou toch niet nodig moeten zijn, dat ik hem na een kwartiertje in de tuin weer helemaal opnieuw moet wassen. Eerlijk gezegd kun je dan niet eens zien, dat Anne wat gedaan heeft.

Hij is wel 88 jaren oud, laat dat gemeld zijn.

Dit moet ik even kwijt. Wie oh wie kan ons helpen. Ikzelf ben niet handig met de tuin en heb snel rugpijn. Dat kan ik mij niet permitteren als mantelzorger van/voor Anne. Ik moet op de been blijven, anders zijn we nergens meer.

Toch is hij wederom de tuin ingegaan, wel een ouwe broek aan, maar toch, dat wil je hem en mij toch niet aandoen?

Eerlijk gezegd is hij Dementerend en heeft ook nog een spierziekte.

Laten we hem alsjeblieft sparen. 

Tuurlijk kunnen we ons aanmelden bij tuinonderhoud bedrijven, maar dan is het niet meer ZIJN TUIN en dat zal niet goed voelen voor hem.

Samen, dat is de bedoeling, zodat hij de baas blijft. We wonen hier al meer dan 55 jaren. 

Alleen de voortuin is belangrijk. Het pad voor en opzij is helemaal zijn eigen ding, de rest?

Teveel, veel teveel.

Hier laat ik het vandaag bij, het is warm, warmer, warmst.

FRAN