Na lange tijd...

4 Juni 2020

Na lange tijd is Anne weer naar de Vierackers vertrokken.

We zaten vanaf negen uur klaar en de bus kwam tien voor tien. Anne bleef gelukkig erg rustig. Gert was de chauffeur. Volgens mij had ik hem nog nooit eerder gezien, maar ook ik kan mis zijn.

Anne was nog de enige en toen ze dan wegreden, vergat Anne te zwaaien, was met heel andere dingen bezig. Die lummel.

Nee hoor, ik ben blij dat hij zo gemakkelijk meeging.

Twee mensen in zo’n bus, wat akelig. Moeten ze twee keer rijden om vier mensen te verplaatsen.

Ik moet nog even wennen, ik ben vrij, ik heb vrij.

Ga me snel gereed maken en op naar Action en Lidl. Action voor een horloge voor Anne, de ander is kadoek. Ronald nam ‘m mee, anders zou Anne ‘m zo weer uit de afval kunnen plukken. Hij stond met dat ding op en ging ermee naar bed.

Er zal een nieuwe moeten komen.

Horloge gekocht, geen dure, is ie ook niet waard, speelt er iedere dag mee. Net als z’n scheerapparaten. Hij doet echt z’n best en ik knijp een oogje toe.

Nu alles binnen wat ik op dit moment denk nodig te hebben, dus m’n lekkere hapje is aan de beurt.

M’n fiets staat nog in de startblokken, het is vochtig weer, maar mijn verlangen is zoooooooo groooooooot, dat kan niemand zich voorstellen.

Het lekkere hapje zit erin en ik rolde bij de tafel vandaan en het was me daar toch lekkerrrrrrrr. Geroosterd broodje erbij en ik voel me toch moddervet! Nu moet ik wel even moven.

Thuis van weggeweest, ik heb de jas nog aan. Ietsje pietsje regen. Ik hoop, dat Anne ondanks dat toch nog even heeft kunnen wandelen met de jongens. Het is daar best mooi.

Inmiddels is Anne ook weer thuis met wilde verhalen. Valt mee hoor, het was fijn en ze hebben zelfs even gewandeld.

Op de foto dus Anne zelf, de chauffeur Gert, de stage-hulp en de Hoofdman van de ouden van dagen. 

Wat dat laatste dan ook moge betekenen.

Dat was het enige wilde, wat ik niet herken.

Anne was volgens hem al enkele dagen met hem mee geweest, een aardige man.

Laten we het er maar op houden, dat hij die meneer kent, waarvan dan ook.

Hier eindig ik m’n verhaal, nu wil ik m’n tijd aan het eten-koken en aan Anne besteden.

Voor ons beiden een fijne dag, natuurlijk met grote dank aan Anneke, de leidster.

Een goed begin is goud waard.

FrAn