7 Juni 2020
Na een saaie zaterdag kwam een dolle nacht.
Dit vraagt om een uitleg?
Deze nacht was de wind wild en soms veel regen en beneden was er iemand wakker
en maakte de nacht nog onrustiger. Dat heb je, als kinderen de hele dag slapen,
lukt het ‘s nachts niet meer, zo ook hier.
M’n enige dag zonder wekker opstaan is gelukt met de verkeerde wekker in
de verkeerde stand. Ik ben stiekem gaan kijken en stiekem veel gevlucht, dan
lag hij toch echt weer in bed.
“Gelukkig”, zuchtte ik. Even weer rust, goed opgemerkt, echt “EVEN” weer
rust.
Vandaag maar achter elkaar aanhollen om hem moe te maken en oefeningen
doen of op z’n trappers hard werken. Maar.....hij moet wel willen, zal
misschien vandaag moe zijn van de nachtelijke wandelingen.
We zullen het zien en beleven...
Wandelen, ook goed en het regent, regent hard en veel.
Volgende
onderwerp.
Ik ben weer heerlijk schoon, net onder de douche vandaan en dan .... zet
ik koffie. Koffie gezet en gedronken en Anne fietst zich een slag in het rond.
Zo valt ie niet in slaap.
Ik beloof, ik zal het niet te gek maken.
De bril, ojee, de bril is weg. Twee uren gezocht, wel met tussenpozen.
Uiteindelijk heb ik ‘m gevonden, je wilt niet weten, waar ik allemaal gekeken
heb en Anne zocht driftig mee.
Hij had het weer niet gedaan, Froukje heeft ‘m
weggemaakt. Ook al zeg ik, dat ik Froukje ben...hij lacht me uit.
Sonja is veel bij hem vandaag, Froukje wat minder.
Hoe dan ook, de bril is er weer. Anne kan weer lezen. Het fietsen is
gestopt. Wandelen lijkt niet mogelijk, de zon en de regen wisselen elkaar af.
Bovendien zal Anne niet in staat zijn ver te wandelen, hij oogt moe en dat
klopt ook wel.
Hij dacht vanmorgen, dat ie naar de Vierackers moest, vandaar de onrust.
Onze lunch zit er in, het is fris hierboven. Ik maak het niet te lang, straks
maar weer verder. Weinig te beleven ook, behalve dat Anne weer in een heel
andere wereld zit en ik ‘m niet bij kan houden.
Anne is inmiddels druk aan het kleuren, hij heeft al met een stok
geoefend, het moet wel leuk blijven. Het kleuren vindt hij het mooist van al en
daarvan hangen er ook al een aantal boven ons zijraam. Alles gemaakt bij de
Vierackers. Zo kan ik het niet maken, zo mooi met dat zwart erbij.
Misschien mag hij morgen bij Liesbeth weer even kleuren, ze zijn met z’n
vieren, vanwege de Corona mogen er niet meer bij de opvang komen.
Vandaag ga ik door voor man. Anne vertelt me over een man, die hem hielp
met van alles, zo aardig. Daar sta je dan bij met je volle verstand, doet je
best, maar telt niet mee. Logisch, dat hij een hekel aan me krijgt?
Soms is dat
echt zo en eerlijk gezegd vind ik hem ook niet altijd lief. Een goed evenwicht?
Hoera...we hebben toch even een ommetje gemaakt. Snel, want Anne zag
allemaal nare wolken. Het was even heerlijk.
Pas onze witlof, gehaktbal een aardappelen op en dan na een half uur het
toetje. Vanwege de melk in het toetje eten we dat pas later.
De pillen verdragen het niet. In het begin had hij altijd buikpijn, dan
ben je er alras achter. Nu gaat het goed, heel goed.
Dit was onze dag.
Tot morgen?
XXX Froukje
No comments:
Post a Comment