Friday, 22 May 2020

Anderhalve meter...


21 Mei 2020
 
De was-dame, deze keer Pauline, staat op het program om iets van kwart voor elf. Dus haast hebben we niet.

Dat liet ik me geen twee keer overkomen. Ik ben lekker lang blijven liggen. Anne scheen ook geen haast te hebben, wat een luxe.

Inmiddels is ze alweer op weg naar de volgende cliënt, het was wederom fijn haar te ontmoeten.

Hemelvaartsdag, voor een ieder een vrije dag?

Iedere dag is voor ons een vrije dag, behalve dan dat Icare drie keer per week komt, 

Vierackers ook eens per week. Ilona komt ons helpen met het werk enz.. En zal ik eens wat positiefs melden? Ik ben zo blij met die mensen. Dat zijn de enige mensen die hier achterom komen.

Onze kinderen en kleinkinderen zijn natuurlijk welkom, maar wel met die akelige anderhalve meter afstand
Valt er nog iets te lachen? Dit is corona in 17 (flauwe) grappen ...
Hoeveel mensen zullen vandaag werkelijk Hemelvaartsdag hebben?

Corona doet nog altijd, wat het niet laten kan en zo vertrekken vele mensen naar dat onbekende oord.

We blijven ons best doen en tijdens onze wandeling zien we dat zelfs de jeugd met een boog om ons heen gaan, waarop ik dan m’n duim opsteek.

Het komt goed, tenminste.....hoelang nog?

Positief blijven denken en doen is het enige waarin/waardoor we misschien overleven.

 Laten we dat in ieder geval proberen.


Verder vanmiddag gewandeld in het Larix-bosje en nog een foto van ons favorite huis gemaakt vanaf onze zitplaats. Ook nog van de waterval. Hoe het bestaat, weet ik niet, maar het water stroomde en dat met deze droogte. 

Er is dus een watertje rondom en jonge mannen waren er aan het vissen. Zagen ons lopen en brulden ons iets na. Ik reageerde meteen met een: “Wat mot je joh!”. Toen begonnen ze van alles te roepen, ik heb er erg om moeten lachen. Gebruik die uitspraak te pas en te onpas, zelfs tegen Anne.

We bewoonden meerdere bankjes, zodat we lang in het bos konden blijven en de moeheid niet toesloeg.

Het was warm, erg warm en dat is wennen, dan is het bos een uitkomst, al kun je er doorheen blazen, zo klein is het. Ons Larix-bos, lang zal ie leven in de GLORIA.

Maar dan is er ijs, ijs met vruchten.

See you later...

FRAN

No comments:

Post a Comment