Fysio en oei, ik groei...

22 Mei 2020

De Fysio......Doré is pas geweest, Sonja was er ook en ook dit bezoek van beide dames was erg welkom. Sonja, onze dochter, dronk koffie mee en haar heb ik altijd veel te vertellen.

Ik hoop, dat ze het geen verloren tijd vindt, want deze moeder kan er wat van.

Doré komt voor Anne, ook zij is meer dan welkom en over en weer vertellen we even, wat er speelt en dan gaat ze aan de slag. Het klinkt altijd als erg vrolijk, wij beiden, Anne en ik, waarderen haar erg.

Zo heeft Sonja ook even een inkijkje gekregen van Doré, die dus ook door de achterdeur naar binnenkomt. Ik mag me gelukkig prijzen met al die goeie contacten achterom.

Onze lunch zit erin, dus.....de wandelschoenen aan en er op uit. De lucht voelt zwaar, als ik mag geloven, wat ik voelde met even achter huis te zijn. We zullen dus rustig aan moeten doen.

Maar zonder wandeling zouden we moeten afkicken, want we, ik in ieder geval, zijn verslaafd. Veel eigenschappen van ons beiden zijn er niet, moet ik toegeven, maar deze schoen past ons beiden.

Pas een klein rondje gelopen, de regen komt volgens buienradar.

Ik ben al bekaf van ons kleine rondje. Waar zou dat aan liggen? Ik hoef niet ver te zoeken. Oei, ik groei, zo staat het er voor. Ik voel het meteen.

Diëten? Ik houd er niet van, op normale wijze zal het moeten gebeuren. Vanaf nu zal ik nadenken over welke manier het beste is.

Veel eten doe ik niet, lekker eten? Dat wel. Het komt soms zo uit, verweer ik mezelf, maar zo mag het niet, Froukje.

Voor vandaag genoeg geschreven, er is hier nog veel te doen en daar ga ik nu mee bezig.

FRAN