Een rare avond...en daarna?

30/31 April 2020

Deze avond voelde niet goed.

Het eten was perfect, alles verliep heel fijn en dan komt het toetje. Pas na een half uur achter het eten mag die erin. De melkartikelen kunnen maagpijn veroorzaken, vandaar. 

Vandaag voor ‘t eerst ook extra pillen tegen de pijn.

We zetten de kookwekker, ik doe het nawerk en Anne zit voor de TV.

Komt steeds bij me, nieuwsgierig wat ik doe en ik vraag hem of hij me mist.

“Ja”, is z’n korte antwoord en ik ga ook de kamer in, nestel me in m’n luie stoel.

Even later gaat de kookwekker en Anne vraagt, waar dat voor is.

Iedere avond leg ik opnieuw uit, dat we dan ons toetje mogen eten en wederom weet ie niet wat een toetje is.

Ik haal het en zeg: “Eet smakelijk”.  Het toetje zit er snel in en de avond zal beginnen.

Hij heeft oorsuizen en gaat even achterover en valt in slaap.

Waarschijnlijk heeft ie in dat korte poosje gedroomd, want ineens zegt ie, dat ik het meisje moet waarschuwen, dat ie niet komt.

Hij zou ergens anders slapen. Ik ga naast hem zitten en we herhalen de hele dag, met alles wat we samen deden. Daarna vertel ik, dat hij toch echt hier blijft slapen en dat iedereen dat weet.

Het kost nogal wat tijd, eer hij samen met mij alles gedaan heeft en hij eindelijk naar bed kan. Ik doe z’n kleding in de tas, neem ook de medicijnen mee, doe de achterdeur op slot, berg de sleutel op en zucht een keer en verdwijn naar boven en tik dit even in om te onthouden, dat ik vanavond eindelijk weer een keer Froukje Vogelsang mag zijn.

Vol vertrouwen ga ik slapen. Niks vergeten te doen? Z’n kruisje is geplaatst, de medicijnen in neus en inhalatie behandeld. Uiteindelijk een pepermuntje in z’n mond en nu lees ik dit even over en werk mezelf in bed. Ik kan snel, zeker weten.

Het is weer morgen geworden en ik kom tot de ontdekking, dat de verkeerde container bij de weg staat. Hoe dom kun je zijn.

Dus snel in een betere versnelling, bak weghalen en zien hoe het bij Anne is.

Hij is druk bezig met bed opmaken. Een goed begin. Ik leg uit, waar ik mee bezig was.

Dat is even teveel voor de vroege morgen, hij snapt me niet. Straks maar overdoen.

Ik probeer me iedere dag opnieuw te transformeren om het goed te doen en Anne in z’n waarde te laten, niks verbeteren en alles over me heen te laten gaan, voor zover me dat lukt.

De morgen is al aardig op gang en Anne is nog in pyama, wel gewassen door deze vrouw, maar daarna laat ik hem z’n gang gaan. Als het niet lukt, help ik hem.

We gaan richting de koffietijd. Eerst snel m’n hersenen ordenen door de dagelijkse puzzel te maken in de krant, voor zover het lukt. Dan is Anne misschien ook weer goed op dreef en leven we vandaag ons leven.

Hoe en wat? Iedere dag weer een andere dag, we zullen het zien en beleven.

Ik sluit m’n ogen voor problemen en zie ze als iets nieuws om te leren.

De koffie is gedronken, dus op en ik doe de radio aan en laat m’n fotolijstje spreken door middel van foto’s die langskomen.

We zijn erg rustig, ook weleens lekker. We lezen de krant, Anne die van gisteren, ik de nieuwe, verschil moet er zijn.

De tijd verstrijkt langzaam. Anne leest en leest en blijft lezen. Ik moet even naar boven, voel me even niet echt nodig, dus het kan.

Het regent, het regent hard. Ik had nog even hoop, dat er een kort wandelingetje inzat, zo lijkt het niet. Qua weer en qua Anne niet.

Morgen alweer Zaterdag, ik voel me zo nutteloos. Anne leest geen krant, Anne vreet de krant. Al dat slechte nieuws, hij is er dol op en ik denk echt, dat het slecht voor hem is. Haalt allemaal negativiteit naar binnen, toch doe ik er niks aan.

De lunch zit erin, het regent nog steeds. 

Geduld is een schone zaak, het wandelen wordt uitgesteld. Ik geloof, dat Anne me zoekt, dus....op naar manlief.

Ik ben er weer even uitgeglipt, wel gevraagd hoor.

We zijn zo close momenteel, ik denk, alleen vandaag. Het weer is slecht, nog niet kunnen wandelen.

En wat zei ik daar? Niet kunnen wandelen? Een haastige wandeling zat er in, we hebben het droog gered en het voelt zo lekker, even door de milde wind in de buitenlucht.

Samen hebben we het goed, nu de avond en nacht nog en deze kat is tevreden.

FRAN