Wandelen MOET...

4/5 Mei 2020

“Wandelen moet”, zei Anet van I care en ....we wandelden onze benen onder onze bibs vandaan.

Was mooi zonnig, wel wind en zodoende wapperden de vlaggen prachtig. Waarom? 5 Mei, weet je wel. Zoveel vlaggen...

 

Nu zal een kopje thee wel smaken, koekje erbij.

Inmiddels het eten gekookt en zelfs al verorberd. Anne vond het zwaar eten, dat zegt ie altijd, als ie het minder lekker vindt, dan eet ie minder.

Het is goed zo. Ik vond het heerlijk, dat is ook wat waard.

Er gaat nu alweer van alles mis. Morgenvroeg moeten “ZE” weten, dat hij appelmoes krijgt bij z’n pillen en dat weten “ZE” niet. Het lege pakje moeten we houden als voorbeeld.

Ik vertel hem, dat ik er ben en in de kelder staan heel veel pakjes appelmoes, we hoeven de lege niet te bewaren.

In ieder geval ben ik er morgen niet volgens Anne. Heb ik een dagje vrij? Wat zit dat toch raar in dat hoofd. Hij vindt ook, dat er de hele dag veel te veel mensen over de vloer komen.

Ik probeer het nog één keer uit te leggen, dat ik dat ben, Froukje 1, Froukje 2, Froukje 3.

Dat vindt ie heel grappig, ik ook.

Ik ben er even tussenuit gepiept, even dit intikken. Straks verder.

Ons toetje eten we over een half uur, samen hebben we de kookwekker gezet. Als die afloopt, weet hij er al niks meer van en is verbaasd, dat ie dan een toetje mag. Vraagt eerst, wat een toetje is.

Wat is het een vreselijke ziekte, die mijn Anne heeft. Hier spreekt wederom Froukje 1, Froukje 2 en Froukje 3.

Ons toetje ging er lekker in en volgens Anne at ik een toetje, die voor die ander was, of ik weer eventjes eentje wil maken.

Moeilijk hoor...

Later op de avond werd nog een stuk moeilijker. Anne wilde weer weg en was er zo zeker van. Hij had de sleutel van de achterdeur in z’n zak. Ik meende al, dat ik dat hoorde, toen ie in de keuken was. Vertrouw ‘m nergens lang alleen.

Ik ben erg boos geworden, toen hij mij de sleutels niet wilde geven. Daar schrok hij van en ik kreeg ze.

Alles is gedaan, al was het met veel ellende. Mag ik hopen, dat morgen weer goed wordt?

Hij was ook zo wakker vanavond, anders valt ie steeds in slaap en houd ik ‘m wakker. Nu was ie zo strijdlustig.

Wat een rotziekte, hij vertrouwt mij niet meer.

Hij had heel fijn gewandeld met Froukje. Froukje nr. 1 dus, de jongste en zijn eigen vrouw.

Ik ga proberen te slapen. Het liefst zou ik eerst willen zien of ie al slaapt, dan lukt het me beter.

FRAN