Vrije middag...

19 Mei 2020

Na de priksessie had ik een vrije middag van 2 uren ongeveer.

Dat voelde zo goed.

Eerst belde de Neuroloog nog en dat was een geweldig gesprek. We hebben afgesproken, dat Anne nog een lichte vermeerdering mag van medicijnen.

Ik ben er blij mee. Onder haar goedkeuring durf ik alles.

Snel eten want Liesbeth van de Vierackers zal Anne vanmiddag vermaken en ik vlieg even op en neer Kloosterveste voor boodschappen en andere dingetjes, besteld door I care.

Alles kwam een beetje in tijdnood en dan ineens belt Liesbeth, dat het wat later zou worden. 

Hieperdepiep......zo kreeg ik ruim de tijd om de lunch te bereiden en Anne klaar voor de start te krijgen.

De vogels staan voor Lies en ik, tenslotte heten we beiden Vogelsang/Vogelzang.

Zij en Anne hebben zelfs bloemen voor me geplukt, wat een lief stel, dankjewel allebei.

Het leek een heerlijke temperatuur, dus besloot ik een ander jasje aan te doen en vliegensvlug met m’n e-bike richting Kloosterveste.

Onderweg bedacht ik, m’n boodschappenlijstje zit in het andere jasje, stomme trut.

Een goeie test, of ik nog steeds wat ik schrijf kan onthouden en wonderwel is me dat goed gelukt.

Jam had ik niet opgeschreven, ook niet gekocht helaas en tutti frutti, dat had ik graag weer in huis gehad.

Toch knap van mezelf, de rest had ik allemaal.

Snel naar huis, want ook was ik vergeten m’n horloge om te doen, dus wist geen tijd en Liesbeth heeft meerdere afspraken.

Ik voel me erg opgewonden en heel gelukkig. Die 2 uurtjes zijn zo heerlijk, op die stomme dingetjes na, daar leer ik weer van, toch?

Het eten staat op, m’n hoofd is leeg, we gaan zo eten.

Dit was een fijne dag, de nacht is nog even afwachten. De nacht van 19/20 Mei.

Ook dat redden we, Anne en ik. Als ik Froukje mag zijn, zal alles goed verlopen.

FRAN